Eindelijk eens de bewerkingsbundels van Wagner-opera's van Sigfrid Karg-Elert (1877-1933) op de harmoniumlessenaar gelegd. Ik heb ze bijna een jaar in mijn bezit, maar door al die verhuis-romslomp is het er niet van gekomen.
Wat een schitterende inleidingen. Zo speelde ik de ouverture bij Tristan en Isolde, maar ook het voorspel bij Parsifal streelt mijn oren. Ik besef zo spelend dat aan het begin van de 20e eeuw, dit vaak het eerste contact met beroemde muziek was voor mensen. Niet iedere burger kon naar Bayreuth om het Bayreuther Festspiele bij te wonen.
Omdat er nog altijd geschilderd moest worden, draaide ik de cd die in het boek Wagner en ik van Gerrit Komrij zit. Dat bracht mij ook weer met het boek van Komrij in aanraking, met fragmenten als: 'Muziek zoekt mensen uit en vernietigt ze. Muziek boort zich in mensen en misbruikt ze. Muziek is oorlog.' Het verplicht mij weer om er binnenkort een recensie op Litnet aan te besteden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten