In afwachting van de informateur

Ze staan te wachten op de fractievoorzitters en de informateur. Binnenhof 22 staat al 3 weken volop in de belangstelling. Vanmiddag stonden de cameraploegen klaar van RTL4 en NOS. Ferry Mingelen kletste ontspannen met een voorlichter en het publiek hing over de dranghekken op zoek naar Wilders of Rutte.

Zijn mooie schoenen ook goeie schoenen?

Een uithangbord trok vanmiddag in de middagpauze mijn aandacht. 'Zelden waren mooie schoenen zo voordelig', staat op het bord. Deze woorden moeten de klant naar binnen lokken. De vraag is welk soort klanten de winkel wil verleiden.

Hopelijk strandt Nationaal Historisch Museum op een parkeergarage

Het zou verwonderlijk zijn als de komst van het Nationaal Historisch Museum zou stranden op de bouw van een parkeergarage. Als je nadenkt is het echter een stuk minder verwonderlijk. De hele ontwikkeling van een museum dat het gat van de historische kennis moet vullen, staat in het teken van verwondering. Bovenal is het een project van politici en beleidsmakers. Tweede Kamerleden bogen zich voornamelijk over details, zoals de locatie van het museum in Arnhem. Vanuit de museumwereld is altijd met de nodige reserves naar de komst van een Nationaal Historisch Museum aangekeken.

Hollandse meesters van zand op Buitenhof Den Haag

De danseres - een sprookje

Bij de crematieplechtigheid van Annie van der Velde, afgelopen vrijdag, las ik de volgende tekst voor.

Bramenstruik bij Duivendrecht

Ergens verscholen achter de overkapping van het treinstation Duivendrecht bloeit deze bramenstruik. Geen mens kan er bij om de vruchten over een klein maandje te plukken. Ik kan genieten van deze natuur, de struiken vinden hun weg wel en groeien op plaatsen die bijna onmogelijk zijn. Dat is overleven.

Buren treffen elkaar in de trein

De trein rijdt Amersfoort binnen. De hele middag zijn er allerlei stremmingen geweest. De internationale trein uit Berlijn naar Schiphol is één van de eerste treinen die weer rijdt. Naast ons, aan de andere kant van het gangpad gaan 2 oudere dames zitten. Tegenover hen gaat een vader met zijn 2 dochters zitten aan het tafeltje.

De koolmezen vliegen uit

De koolmezen zijn uitgevlogen. Temidden van al het verdriet over het verlies van mijn schoonmoeder, zijn het juist de kleine dingen die bevestigen dat het leven doorgaat. Ik was er maandag eventjes en hoorde de koolmezen niet meer. Het deed vermoeden dat ze waren uitgevlogen.

Gele stip op de trein

Ze wees bij het overstappen naar de trein: 'Papa, wat betekent die gele stip.'  We zaten samen op een bankje en wachtten op onze trein toen op Hilversum de trein naar Amsterdam stopte. Ik tuurde naar het treinstel, maar zag nergens de gele stip. 'Daar', ze wees nog eens.

Oranjekoorts in het trappenhuis

We liepen de laatste trap af naar beneden. Bij de deur stond een oudere dame met haar hondje. 'Ik vind het geweldig', zie ze tegen de vrouw die op het bankje bij de lift zat. 'EK, WK, voor mij mag het altijd wel. Het is echt hartstikke leuk.' Aan haar arm bungelde een uitlaatkoord. Een klein hondje zat er aan vast. Om het halsbandje zat een oranje beesie vastgeknoopt.

Is de Fyra zo spotgoedkoop als NS beweert?

De Fyra is spotgoedkoop beweert een woordvoerder van de Nederlandse Spoorwegen vanmorgen in De Pers. Voor 17,40 euro kun je al mee in de eersteklas. Dat is 5,60 euro goedkoper dan met de langzamere intercitytrein, zegt NS-woordvoerder Ronald Stevens. Je moet het kaartje wel via de website bestellen. Ook de tweedeklas treinreiziger is een stuk goedkoper uit als hij zijn reis online boekt.

Kim de Ruysscher en de Haagse beeldententoonstelling

De drukte op het Lange Voorhout in Den Haag gisteren was niet voor niks. Beatrix in eigen persoon opende de beeldententoonstelling, lees ik in de Metro. Een foto van een Belgische kunstenaar Kim de Ruysscher met zijn vrouw in een rood jurkje. Ze staan bij een beeld van een bank waain iemand lekker ligt te slapen. Het zwarte bloemmotief, het hoedje. Ik zag ze gisteren ook.

Demonstratie voor Israel in Den Haag

De Israelische vlag, keppeltjes en liederen dat God goed voor zijn volk is. Vanmiddag was een flinke groep voorstanders van Israel op de been. Ze pleitten voor de spoedige vrijlating van een gevangene en maakten wat herrie voor de poort naar het Binnenhof.

Auto

Kleine kinderen in de ochtendspits zorgen altijd voor een lichte verwarring. In de trein van 7 uur horen geen kinderen te zitten. Hier horen kantoorklerken en werklui met een krantje voor zich terwijl ze de laatste slaap uit de ogen wrijven. De Afrikaanse vrouw die binnenstapt met een meisje van een jaar of 4 en een jongetje van ongeveer 2 trekken de aandacht in de verder lege spitstrein.

Camera op het torentje

Hij registreert alles, elke beweging pakt de camera die gericht is op het Torentje. Elke traan die loskomt uit de oogbol, zet hij muurvast. De gordijnen zijn dicht, maar als het kleinste zuchtje tocht ze laat opbollen, is hij er als de kippen bij. De eenzame camera richt zich op het torentje en wacht op de premier die verloren heeft.

Verschil tussen hardlopen en wandelen

Hardlopen of wandelen, het is een wereld van verschil. Voordat ik de trailwalker liep, had ik al 3 marathons gehold. Maar het is geen garantie dat je de 100 kilometer ook haalt.

In de nesten

Vanmiddag bij het snoeien van het groen in de erfafscheiding, zag ik ineens een broedende merel zitten. Het dier keek me met grote en angstige ogen aan. Bovendien zat het dier erg ongemakkelijk. De staart wees omhoog en de kop zat ook in een vreemde knik. Ik ben snel gestopt met snoeien en heb mevrouw niet teveel gestoord. Haar man zag ik even later druk en liefdevol in de weer met wormpjes en ander lekkers.

Tijdens de wedstrijd Nederland-Denemarken

Voor iemand die niet van voetbal houdt, is deze tijd niet echt een geweldige tijd. Natuurlijk gun ik iedereen zijn pleziertje. Als iemand het heerlijk vindt om naar een potje balletje trap te kijken, dan houd ik hem echt niet tegen. Maar om mijzelf nu te vermoeien met het kijken naar 2 keer 11 heren die een balletje heen en weer schieten. Dat gun ik mijzelf niet. Zeker niet op mijn vrije dag.

De familie Koolmees

We hadden het eerst nog niet zo in de gaten. Wel werden we iedere morgen gewekt door het geluid van een fietspomp, maar verder viel ons niet op dat in het nestkastje vlakbij het slaapkamerraam 2 koolmezen werkten aan de hun toekomst. Een week of 2 terug merkte Inge op dat ze een koolmees in en uit het kastje zag vliegen. Na nog wat beter opletten, viel op dat het best wel vaak gebeurde. Altijd met iets lekkers in de bek: een rupsje, een wormpje of wat zaadjes.

Batterij satellietwagens voor Binnenhof

Een batterij satellietwagens stond deze week op het Buitenhof in Den Haag. Vlakbij de ingang naar het Binnenhof stonden de busjes waarin technici de laatste beelden monteren voor de uitzending. Het nieuws van de verkiezingen werd niet alleen in Nederland gevolgd.

Moeder en dochter

Ze zitten naast elkaar op het smalle bankje. Moeder en dochter. Het haar valt precies hetzelfde, de lage hals van de shirtjes toont hetzelfde decollete en de lichaamsbouw oogt hetzelfde. Dochter is een donkere variant van haar moeder, er zit iets Aziatisch in haar bloed. De moeder is blond, draagt een leesbril in het haar en is iets molliger dan haar dochter. Op haar armen zitten vlekjes van de zon. Terwijl ze naar buiten kijkt, kamt ze met haar hand door het haar om de lange lokken voor haar ogen een stukje weg te slaan.

Tijd voor een brede coalitie

De dag na de verkiezingen moet het strijdbijltje begraven worden, vieren de winnaars hun overwinning en likken de verliezers hun wonden. Nu moet een coalitie samengesmeed worden. Bijna een onmogelijke taak met deze uitslag. Overigens is de winnaar nog niet helemaal zeker van zijn overwinning. Het lijkt net zo nipt te zijn zoals tot nog toe alleen in Amerika leek te kunnen.

Blauwe ballonnen in de Hofvijver

Er drijven blauwe ballonnen in de Hofvijver. Verkiezingsstunt?

Update

Het zijn de blauwe ballen van SalemSamhoud. Een prachtig initiatief waar Heleen over sprak bij het lopen van de trailwalker. De ballen moeten mensen weer met elkaar verbinden. De ballen spreiden zich nu langzaam over de Hofvijver. Mensen kijken ernaar, fotograferen en laten zich inspireren. Geweldig om dat te zien.
Kijk verder op: http://blauwebalvanverbinding.samhoud.com/

De zwevende kiezer

Een eigenaardige kiezer die de uitslag enorm kan beinvloeden, is de zwevende kiezer. Een ongrijpbaar persoon die lijkt te stemmen op willekeur. Die het eigenlijk ook niet weet en in voortdurende 2-, 3- of zelfs 4-strijd is. Ik ben er zo-een: een zwevende kiezer.

De koek is nog niet op

Voor het CDA is de koek nog niet op in deze campagnetijd. Bij het binnenkomen op Den Haag Centraal stonden campagnedames klaar met wafels en een kaartje in de hand. Ik sla iets lekkers nooit af. Vanmorgen kreeg ik een cruesli-achtig goedje in de hand gedrukt. Waarom zou ik een wafel afslaan van een partij waarop ik niet zal stemmen?

Zere voeten

Bij het verlaten van de finish gisteren, werd een deelneemster door haar man van het veld gedragen. Ze droeg open sandalen en duidelijk zichtbaar waren haar voeten. Overal waren rode vlekken te zien en dikke blaren. Zouden mijn voeten er ook zo uitzien, dacht ik terwijl ik naar de auto strompelde. Ik kon het eigenlijk niet geloven. Ik had mijn voeten weer in de loopschoenen te gepropt. Ik durfde niet te kijken naar het resultaat.

Moe maar voldaan

Ik heb het gehaald: 100 kilometer gelopen. Dan zijn die laatste 10 nog best zwaar. Maar dan finish je, roept iedereen je naam en juicht. We zijn binnen!

Loodzware tocht in mulle zand en hete zon

Het is echt heel zwaar deze etappe over de Edese hei. Vooral de hete zon nekt me aardig. De vaart is er helemaal uit jammergenoeg. De andere 2 lopen een eind voor mij uit. Bijna bij checkpoint 9.

Heerlijk ontbijt, de laatste 20

Een heerlijk ontbijt, met soep en broodjes ei en kaas. Voedsel is brandstof en dat merk bij een prestatie als deze. De temperatuur stijgt ontzettend snel. Gelukkig hebben we een geweldig supportteam, die ons verwend met veel lekkernijen. Wat is thee met suiker toch lekker bij zoiets.

Blaren prikken

De 7e post gepasseerd en ik maakte van de gelegenheid gebuik de blaren op mijn hiel te laten doorprikken. De grootste was al kapotgegaan, dat had ik ook wel gevoeld. Verder maakten we het moment van duisternis naar licht mee. Erg opwekkend, tenslotte deden de pannenkoeken de rest. Wat is dat lekker om 5 uur in de ochtend.

Duisternis

De donkere nacht heerst, de 2 heren hebben een muziekje opgezet. Bij de vorige checkpoint is Heleen jammergenoeg afgehaakt. Jammer, maar heel veel respect voor de beslissing. Het zat ook niet mee.

De schapenkooi bij het vallen van de avond

Hoe mooi een zonsondergang kan zijn

Beetje balen dat we een lange pauze moesten hebben, merkte dat ik er een beetje door was. Gelukkig heb ik het eruit kunnen lopen. Wel stijf geworden door de lange pauze. De zonsondergang was daarmee extra mooi op de Hoog Buurlosche heide. Wat een kleurenpracht en wat een totale rust. Met zo'n mooi vergezicht komt het vergezicht van de resterende 50 kilometer wel in zicht.

Het was een zware etappe, maar we zijn er

De vierde etappe, het routeboekje waarschuwde er al voor: zwaar. 5 km mul zand hakt er flink in. Ergens is het zelfs lekker voor de voeten. Ik voel wel mijn voeten, gelukkig nog geen blaren. De route is overigens prachtig aangegeven, bijna een keer sloeg ik verkeerd af, maar gelukkig corrigeerde een ander team ons snel. De warme zon is aan de ene kant heerlijk maar hakt er ook flink in. Nu voelen we wel dat het al kouder wordt. Bij de checkpoint werden we enthousiast onthaald met een prachtig spandoek. Echt waar, zonder het supportteam zouden we hier nooit zijn gekomen.

Derde checkpoint

De derde checkpoint gepasseerd. Reeën gezien veel hei en mul zand. Zeker met die zon erbij is het heel ruig. Voel het aardig in de voeten, de blaren komen erin, lijkt het. Nog 10 km en dan komt de warme hap: een pastamaaltijd.

Checkpoint 2

De eerste 20 zitten erop. Checkpoint 2, de koffie en thee staan klaar. De eerste 1/5 is geweest. De temperatuur is wel hoog. Vooral open veld is best zwaar. We liggen nog wel op schema.

Eindelijk zijn we gestart

We zijn gestart en lopen al gelijk door het bos. Prachtige plek al gelijk. Bemoedigende woordjes gehoord van Henk Gemser. Hij gelooft in ons, maar wij geloven ook in onszelf.

Het is zover, op weg naar de trailwalker

Op weg naar landgoed Hoekelum in Ede. Gedachten over de voorbereidingen - we hadden veel meer moeten trainen - en een warme zon. Het wordt zwaar, dat is zeker. Daarom houd ik het nu maar even
bij voeten insmeren. Net bij de supermarkt nog de laatste boodschappen, muggenmiddel, want van die jongens - of dames is het eigenlijk - kun je aardige last hebben.

Meer treinen op Flevolijn willen we allemaal

Elke 5 minuten een trein vanaf Almere Oostvaarders en langere treinen. Vanmorgen kreeg ik een kaartje met deze boodschap in de handen gedrukt van het Statenlid Kees Tadema (ChristenUnie) en zijn zoon. Ze gaven het aan de reizigers die de trap bestegen naar het perron. Het pamflet roept op om een petitie voor de NS te tekenen. Maar Tadema kan beter een petitie laten tekenen voor de overheid. Hij moet oproepen om de Flevolijn van meer sporen te voorzien, pas dan kunnen er meer treinen over rijden.

Maaltijdsalade in de trein

De enige zitplek in de trein die nog over was, schiep een man door zijn weekendtas op het rekje te leggen. De enorme zwarte tas had naast hem gelegen, maar de menigte die in Weesp instapte, dwong hem plaats te maken. Op het tafeltje waaraan hij zat, lag een enorme bak met een maaltijdsalade. De blauwe 2 letters van een groot supermarktketen prijkten overal op de plastic bak.

Het jachtseizoen is geopend voor meerkoeten

Voel je man, vang en slacht een meerkoet, schrijft Wilmer Heck op het weblog van nrcnext.nl. Ik kreeg het beeld niet meer weg, het beeld van mijzelf op strooptocht.

Alles mag met voetbalkampioenschap

Als er een voetbalkampioenschap is mag alles. Je mag ineens met een rare helm op door de stad lopen. Er hangt een slangetje onder waar je doorheen kunt blazen en dan galmt er een rare toeter boven op je hoofd. Alsof je op een gewone dag in oktober met zo'n ding op de kop wilt rondlopen.

Heien

Bij het station Leiden Centraal wordt aan de achterkant gebouwd. Vanmorgen waren de bouwlui druk bezig om de fundering te maken. De heipalen werden met kracht de grond in geslagen, op zoek naar de harde bodemlaag die voldoende weerstand biedt tegen het gebouw.

Hondenpoep op een schep

Ze kwam opeens vanachter de schutting. In haar hand hield ze een schep vast, waar iets op lag met vers gemaaid gras. 'Kijk', riep ze boos en keek mij indringend aan. 'Hij heeft zelf gras voor de deur waar hij zijn hond kan laten schijten.'