Tijdens de wedstrijd Nederland-Denemarken

Voor iemand die niet van voetbal houdt, is deze tijd niet echt een geweldige tijd. Natuurlijk gun ik iedereen zijn pleziertje. Als iemand het heerlijk vindt om naar een potje balletje trap te kijken, dan houd ik hem echt niet tegen. Maar om mijzelf nu te vermoeien met het kijken naar 2 keer 11 heren die een balletje heen en weer schieten. Dat gun ik mijzelf niet. Zeker niet op mijn vrije dag.

Rondje hardlopen

Daarom ben ik vandaag met de wedstrijd Nederland - Denemarken maar eventjes een rondje gaan hardlopen. Het is alweer een week geleden dat ik de 100 kilometer van de trailwalker liep. Het is de hoogste tijd om het rennen weer op te pakken.

Vertrek

Ik vertrek als Inge met Doris naar het zwembad gaat voor de zwemles. Het is heerlijk rustig op straat. Ik passeer 2 meisjes die in opvallende oranje shirtjes lopen. De shirtjes staan strak gespannen rond de mollige lichamen, net als bij de dames van het kinderdagverblijf waar ik wat verderop langshol. Deze dames zitten met het kleine grut op schoot en kijken onderwijl naar het voetbal op televisie. Ze dragen naast de veel te strakke shirts ook opvallende hoeden en mutsen. Ook meen ik de nationale 3-kleur op de wangen geschilderd te zien.

Verhuizing

Op de Urkwal zijn 2 mannen bezig met een verhuizing. Ze hebben een verhuislift geregeld. Net als ik passeer  daalt een plateau met allemaal bloempotten naar beneden waarin waardevol groen groeit. Naast de lift staat een klein bestelbusje met dichtgeklapte tuinmeubelen. De heren hebben wel wat anders aan hun hoofd dan een doelpunt voor of tegen.

Draai

Ik draai achter langs het Weerwater. Bij de school die verbouwd wordt, werken bouwlui. De stem van Jack van Gelder schalt boven alles uit. De zwerver die ik wat verderop tegenkom met zijn transistorradio in de AlbertHeijn-winkelwagen, zwaait vriendelijk naar mij. Uit de boxen klinkt niet de vertrouwde harde muziek, maar hoor ik dezelfde stem als bij de bouwlui. Elke balbeweging wordt keurig verslagen door de sportverslaggever.

Kinderwagen

Ik passeer een moeder met een kinderwagen. Het kind ligt lekker te slapen. De moeder geniet van de wind die door de bomen blaast. Ik hol langs het Fantasiestrand. Geen mens te zien. In de verte laten 2 vriendinnen hun hond uit. Voorbij Atlantis, het fietspad over, maar ik kom niemand tegen. Ik hoor alleen de wind ruisen en merk hoe de zon op mijn armen en benen brandt.

LG

Wat verderop staat het personeel van LG buiten. Blijkbaar is het rust en roken de rokers hun sigaretje. De anderen staan erbij en bespreken de resultaten tot dan toe. Ik hol verder. Twee vriendinnen zitten op een muurtje bij het water. Ze kletsen, terwijl een van de meisjes met haar mobieltje speelt. Ze giechelen even. Blijkbaar krijgt ze een leuk SMS'je terug. Bij de basisschool loopt een groep kinderen naar binnen terug van de pauze, terwijl ik een andere groep kinderen de metalen brandtrap af zie lopen. Veel kinderen dragen oranje shirts en hoedjes. Het lijkt eerder of een stadion volloopt dan een schoolplein.

Strandje

Bij het strandje speelt een groepje jongelui. Een meisje gilt als een jongen water in haar richting trapt. Het water is blijkbaar kouder dan ze verwacht. Wat later schopt ze zelf de bal en een hele waterregen in de richting van de jongen. Hij rent laf weg en staat wat later op het zand te joelen naar het meisje. Het meisje draagt een bikinitopje in alle kleuren van de regenboog. De lange kortebroek die ze eronder aan heeft, doet vermoeden dat dit waterbezoek niet helemaal gepland is.

Toeteren en joelen

Bij het naderen van het Flevoziekenhuis hoor ik toeteren en joelen. Er is een doelpunt gevallen. De spanning trekt een eindje uit de lucht. Een man passeert mij op de fiets. Hij draagt een oranje speldje op de revers van zijn colbertje. Wat verderop komt een vrouw in een rolstoel mij tegemoet. Naast haar loopt een begeleider. Mogelijk kan de vrijwilliger alleen maar op maandagmiddag. Op het tafelblad dat voor de vrouw ligt, liggen enkele oranje-attributen.

Paviljoens

Voorbij museum de Paviljoens, naar het station. Een vrouw holt het tunneltje onder het spoor door. Ze draagt een ordner in haar hand. Ze probeert de trein te halen die net stopt op het station. De witte koplampen verwisselen in rode. De trein verandert van rijrichting. Beneden bij het basketbalveld zit een groepje jongeren verveeld. Een jongen deelt bierblikjes uit en de wietlucht stijgt de spoordijk op. Ik hol voorbij het station. Een man in een scootmobiel rijdt traag omhoog.

Niemand en niets

Verder niemand en niets. De spanning van de wedstrijd blaast de stilte in de straat. Een zwaan zwemt met zijn 2 jongen onder een bruggetje door. De dieren piepen, terwijl hij traag achter ze aan peddelt. Het park kent alleen de wind en de zon. Ik zie letters op de bomen staan. Het lijkt wel of er 'FC' staat. De beheerder loopt naar zijn kinderboerderij om de dieren straks bij te voeren.

Vuvuzela's

Als ik mij dan bij huis strek, hoor ik het geluid van de vuvuzela's als een ononderbroken stroom uit de openstaande deur naar buiten waaien. Een groepje jongens staat in de achtertuin te joelen. 'Het is 2-0 man', roept een van hen. Maar het is niet zo. De anderen hebben gewoon geen zin meer om te kijken en genieten van het voorjaar. De betovering is voorbij.