Overgehaald naar wordpress via #blogpraat?

Afgelopen weekend aangestoken omdat ik met iemand anders' website bezig was met het Wordpress virus. Ik heb al sinds oktober een eigen webstek actief, maar durf de echte stap naar het bloggen via Wordpress maar niet te zetten. De angst al die content die ik op deze plek heb, helemaal kwijt te raken, overheerst.

Daarom heb ik vanavond tussen 20 en 21 uur eens via de wekelijkse twitterchat over bloggen, #blogpraat, gevraagd of mijn angst te overwinnen is. Inderdaad het is te overwinnen, volgens de discussiegenoten is het een eenvoudige kwestie: importeer alle blogs van blogger naar de nieuwe wordpress en zorg er dan voor dat je de oude maar waardevolle blogs bereikbaar houdt via een redirect.

Wat was het weer toen ik geboren werd?

Zonsondergang boven Almere op 24 augustus 2010

Wat was het weer eigenlijk toen ik geboren werd? Zo hoorden wij op de verjaardag van mijn broer steevast mijn oma vertellen over het koude weer dat toen over Nederland trok. Het was zo koud en er lag zoveel sneeuw dat de treinen nauwelijks reden, vertelde ze erbij. Zelfs een taxi naar het ziekenhuis was niet te regelen. Zo glad was het.

Een mooi verhaal, maar vaak treedt na verloop van jaren de verdichting op. Een centimeter sneeuw verandert in een meter en mager nachtvorstje transformeert in een Siberische kou. Voor de feitelijke informatie hoef je niet meer bij je ouders of grootouders te zijn, want je kunt terecht op de prachtige website weatherspark.com. Typ de geboorteplaats, provincie en land in en je kunt jaren terug. Voor Nederland tot 1 januari 1973.

Misleiding of marketing van AH

AH hazelnootpasta lijkt op de reuzenpotten Nutella

Vanmorgen ging ik eerst maar even naar de Albert Heijn voor onder andere hagelslag en hazelnootpasta. Allebei van een merk. De hagelslag was snel veroverd. De pasta ging wat lastiger. Als eerste viel mij op dat de pot van het huismerk zeer sterk op de grote potten met 750 gram hazelnootpasta van Nutella leken. Pas als je goed keek, zag je dat het een pot van het
AH-huismerk was.

Nieuwe potten

De nieuwe potten met huismerk-pasta stonden op de plek waar eerst de grote potten Nutella stonden. Verder stemt het formaat en de vorm van de pot overeen met de A-merk potten. Ergens is het best misleidend, alleen de groene kleur waarop de naam van het product staat, is anders.

AH voert actief campagne voor het winstgevender huismerk

Google is net een echt mens

Google is net een echte websitebezoeker, zeg ik weleens gekscherend tegen mensen die ik het schrijven voor zoekmachines probeer uit te leggen. Het is inderdaad zo. Googles robots proberen de websitebezoeker van vlees en bloed zo goed mogelijk te evenaren.

Lees de hele blog over het nieuwe algoritme van google.com op contentgirls.nl »

Zonder kaartje kun je een 5-jarige niet van trein afhalen

Veiligheid in treinen, bussen en op en rond stations is natuurlijk heel belangrijk. Een middel van de NS is om alleen reizigers met kaartje op het perron te laten. Heel leuk gedacht natuurlijk, maar hoe moet het als je iemand komt afhalen?

Gisteren haalde ik mijn 5-jarige dochter op van het station Almere Centrum. Ze was uit logeren geweest en werd door haar opa gebracht. Hij zou in de trein blijven zitten zodat hij gelijk weer terug kon zonder veel tijdverlies. Toen ik omhoog wilde naar het perron werd ik geweerd door een controleur. 'Meneer mag ik uw kaartje zien?' vroeg hij. Ik vertelde dat ik geen kaartje had en mijn dochter kwam ophalen.

'Dan mag ik u niet doorlaten', zei hij.

Volkskrantblog gered!

Goed bericht voor de vkbloggers: de volkskrantblog is gered. De uitgever Sanoma neemt de ruim 16.000 blogs over. Sanoma heeft naast Libelle, Margriet en de Esta ook de weblog-voorziening www.web-log.nl in eigendom. Een prachtige kans om het werk dat de Volkskrant heeft opgezet, voort te zetten.

Vooral een combinatie van blog en netwerk zoals de forums van Libelle en Viva, kunnen de bestaande (online) titels van de nieuwe eigenaar alleen maar versterken. En naar mijn oordeel springt Sanoma in het gat dat de Volkskrant niet zag of niet wilde zien. Een kans om iets moois te maken ligt open en ik weet zeker dat Sanoma dat gaat doen. Mijn handen zouden in elk geval jeuken...

Als de nood het hoogst is, dan is de redding het meest nabij zingt Mac in Die Dreigroschenoper van Brecht. Dat geldt zeker voor de volkskrantblogs. Tot gistermiddag hing het lot van de 16.000 blogs aan een zijden draadje. Of de overname van Sanoma door de volkskrantbloggers tot stand is gebracht via hun actie, of dat de uitgever zelf op dit briljante idee gekomen is?

Het antwoord zal voorlopig wel niet boven water komen. De bloggers kijken in elk geval zelf kritisch naar de nieuwe leverancier van hun blogservice.

Uit eten kan in Almere

Uit eten in Almere, het lijkt toch een lastige keuze te zijn. De markt telt een paar eettentjes en er is wat bij het Deventerpad. Vanavond hadden we een avondje samen en ik trakteerde Inge op een etentje. In de vakantie is het dan zelfs op een dinsdagavond lastig iets te vinden.

Brasserij De Bergerrie was razenddruk om 10 minuten voor half 8. Aan elke tafel zat een gast. Reserveren was nodig geweest en om tot 20 uur te wachten, vonden we even geen optie. Het eten zal er wel goed zijn, maar om daarvoor te wachten...

Blaten maar waar blijft de wol?

Hoe is het nu eigenlijk gesteld met het kabinet Rutte, veel geblaat maar weinig wol. Het lijkt een daadkrachtig kabinet om de zoveel tijd is er een indrukwekkend spektakel in Nieuwspoort. Vrijdag meende Opstelten dat de politie nu echt boeven zou gaan vangen. Het administratieve werk vermindert en ze krijgen meer tijd op straat.

Het hele mediacircus rond iets waar geen nieuwe wet aan te pas komt. Ook levert het weinig winst op omdat aan de andere kant juist bezuinigd wordt. Zo werd vandaag bekend dat de spoorwegpolitie flink wat posten sluit vanwege de bezuinigingen. Dat levert wel een besparing op de hoge huurkosten, maar weinig op veiligheid in de trein en op stations.

Rutte heeft echter nog geen enkele veelzeggende wet effectief door de Tweede kamer gevoerd. Het is ook de grote vraag of dat ooit lukt. Daarom zullen dit soort shows regelmatig worden gespeeld, maar weinig echte daden zitten er in. Hoe een zich daadkrachtig noemend kabinet alles heeft en de daadkracht ontbeert.

Canon MP 540 printer dood door inktprop

Onze printer is dood. Dat krijg je ervan als je 2 weken een leeg inktpatroon in je Canon MP 540 laat zitten. Eruit halen heeft ook geen zin, dan komt die inktprop ook in de printkop te zitten.

Een kleine 2 jaar terug kochten wij het apparaat op aanraden van Vara's kassa. Het is een printer die weinig kost per afdruk, beweerde het programma. Ik vind het in de praktijk erg tegenvallen.

We hebben sinds dat we de printer in ons bezit hebben, zo'n 3 keer de cartridgers moeten vervangen. De allereerste keer waren we meer dan 80 euro kwijt, later werd het iets goedkoper. Ook omdat je een navulling kon kopen voor 40 euro. Alsnog veel geld voor een paar kleurenafdrukken.

Wat ruist er door het struikgewas?

Altijd als ik bijgekomen was van de lach bij de beroemde act met de onderwijzer Frits Verkade, vroeg ik mij af wat er dan eigenlijk door het struikgewas ruisde. De antwoord op die vraag is even eenvoudig als verrassend.

De oplossing, zo vertellen Rogier en Michaël Steehouder deze week in Onze taal, ligt in het boek Kara Ben Nemsi, de held van de woestijn van Karl May (orgineel uit 1892, vertaling van Het spectrum uit 1962). De vertaler citeert de eerste twee regels van een soldatenliedje, zonder de clou te verklappen. Dat antwoord ligt in het Duitse orgineel: Durch Wüste und Harem ontdekken de onderzoekers.

Seksueel misbruik in kerk niet nieuw

Reynaert de vos leert Cuwaert de haas het credo zingen en maakt hem kapelaan

Het seksueel misbruik in de katholieke kerk beheerst in Nederland al zeker een jaar de media. Gisteren riep commissievoorzitter Deetman misbruikers op zich te melden. Daarvoor speelde het onderwerp in ondermeer de Verenigde Staten en Engeland. Centraal staat vooral het seksueel misbruik bij jonge kinderen door vertegenwoordigers van de kerk (kapelaans, pastoors en andere priesters).

Het is echter een misvatting te denken dat dit seksueel misbruik iets van de laatste jaren is. Zoals Huub Oosterhuis op NRC.nl zei: 'sekssandalen zijn inherent aan het celibaat'. Zolang de kerk en het bijbehorende celibaat bestaan, zijn er seksschandalen. Het klinkt een beetje vreemd maar in vroeger tijden is er vooral niet over gesproken en werden de daden 'met de mantel der liefde' bedekt.

Een van de fraaiste voorbeelden van seks, taboe en de Middeleeuwen is te vinden in het boek Van den vos Reynaerde. Dit is een werkelijk meesterwerk waarin aan het begin van het verhaal over de wandaden van de vos Reynaert wordt verteld. Hier staat een legendarische scène over wat Reynaert wel niet heeft gedaan bij Cuwaert de haas:

Ghelovede te leerne sinen crede
Ende soudene maken capelaen.

Met het gebedenboek in de hand moest Cuwaert de tekst oplezen en zingen, waarbij Reynaert hem misbruikte:

Ende hadde Coewaerde bi der kelen
Ende soude hem thoeft af hebben ghenomen,
Waer ic hem niet te hulpen comen
Bi avontueren in dien stonden.
Siet hier noch die verssche wonden
Ende die teekine, heere coninc,
Die Coewaert van hem ontfinc.

Lange tijd is over de preciese daden veel onduidelijkheid geweest, schrijft Frits van Oostrom in zijn literatuurgeschiedenis Stemmen op schrift over dit meesterwerk van de Middeleeuwen en de Middelnederlandse letterkunde.

Van Oostrom haalde dit voorbeeld ook altijd aan in een hoorcollege over humor in de Middeleeuwen. Vooral seksueel getinte opmerkingen zijn ruim 800 jaar nadat het boek geschreven is moeilijk te achterhalen. Dat vraagt veel onderzoek. Dat in bovenstaande seksuele taboes aan de orde komen is na lang onderzoek, met een zeer treffende afbeelding van Reynaert die Cuwaert het Credo leert zingen en hem van achteren neemt.

Computer of mens?

Is de computer slimmer dan de mens? Het bericht van de computer die een mens verslaat, slaat in als een bom. Al is het een spelletje, het roept wel weer een oude en vertrouwde discussie op. De gedachte aan computers als zelfdenkende wezens die langzaam meer en meer macht naar zich toetrekken en daarmee de wereld veroveren. Het angstbeeld sloeg in het verleden regelmatig toe, maar nu hoor je er weinig mensen meer over.

Als kind had ik een vriendje dat helemaal wild was van alles wat techniek, computers en kennis betrof. We zagen elkaar weinig, maar soms logeerden we bij elkaar en dan konden we ons in allerlei discussies begeven. Het was ergens in de tijd dat computers in huis nog niet waren. Iemand als Chriet Titulaer vertelde over de technieken en de komst van computers in huishoudens en het leven van de alledaagse mens.

Hij vroeg mij eens wie er slimmer was: de mens of de computer. We waren allebei filosofisch ingesteld, hij wat sterker technisch georiënteerd, ik wat meer gedacht vanuit het verhaal. Want als een computer inderdaad meer wist dan een mens, dan legde de mens het altijd af tegen zijn zelfgemaakte product. Hij was immers de maker van het product. Dan kon hij nog altijd de stekker eruit halen.

8 kleine biggetjes geboren

Op 11 februari zijn 8 biggetjes geboren in de Almeerse kinderboerderij in het Den Uylpark

Afgelopen weekend ben ik met Doris naar de kinderboerderij in het Den Uylpark geweest. Een paar dagen eerder zag ik namelijk bij het langsfietsen dat er jonge biggetjes waren geboren. Ik vond dat wel de moeite van een bezoek waard. Precies 2 jaar geleden waren Doris en ik op een vrijdagmiddag nog getuige van de geboorte van een geitje. Dat is nu ondenkbaar met de uitermate strenge regelgeving die is opgelegd rond drachtige geiten.

Daarom ben ik zondag met Doris na de kraamvisite van zaterdag bij neef Guus op kraamvisite bij varken Sandra geweest. Ze is op 11 februari bevallen van 8 biggetjes die zondag nog wel wat onwennig op de poten stonden. Ze wisten de moedertepel goed te vinden en het gevecht van de sterkste werd al sterk gevoerd.



Vooral het leed van de - letterlijk - onderdrukten gaat mij erg na aan het hart, maar de dieren zitten er niet erg mee. En bij het nogmaals bekijken van de videobeelden die ik maakte, heb ik er eigenlijk ook wel alle vertrouwen in.

Bevestigingen, uitzonderingen en regels

Het bericht rond de aanstelling van oud-CDA-minister Camiel Eurlings als directeur van KLM verbaasde mij. De man die zei meer tijd voor zijn gezin nodig te hebben, aasde al eerder op het baantje. Niet dat het mij verbaasde dat hij deze mooie baan als vliegdirecteur kreeg, maar de reactie van Groenlinks in de media deed mij de wenkbrauwen fronsen.

Uitzonderingen en regels

Het spreekwoord zegt immers dat de uitzonderingen de regel bevestigen, maar volgens Groenlinkser Liesbeth van Tongeren bevestigen de regels de uitzonderingen. In Trouw.nl beweert ze namelijk dat de aanstelling van Camiel Eurlings bij KLM het 'onterecht bestaande beeld van politici als zakkenvullers' zo bevestigd.

De Valentijn waar ik van houd

Valentijns Meer-min of Boeroeneesch-zeewijf

Zoals ik gisteren al schreef, houd ik niet van Valentijnsdag. Toch is er een Valentijn waar ik van houd: François Valentijn (1666 - 1727). De Dordtse predikant bezocht vanaf 1685 de Nederlandse koloniën in de Oost en woonde tussen 1686 en 1694 op het eiland Ambon.

In diezelfde tijd woonde op Ambon ook de beroemde natuuronderzoeker Rumphius (1627 - 1702), die het indrukwekkende twaalfdelige Het Amboinsche kruidboek uitbracht waarin de flora en fauna van Ambon tot in detail beschreven wordt. Heel veel bijzondere schelpdieren en beschrijvingen van kruiden bevatten deze boeken. Naast de zeer zorgvuldige en gedetailleerde beschrijvingen bevatten de boeken zeer gedetailleerde pentekeningen, werkelijk een lust voor het oog.

Valentijn

Morgen op de dag van Valentijn valt de halve wereld in de zwijm van de liefde, een kwart van de wereld doet alsof zijn neus bloedt en de overige kwart zit verdrietig thuis te wezen. De rozen zijn uitverkocht, het snoepgoed is op en de restaurants volgeboekt. Om over de Amerikanen en Valentijnsdag maar te zwijgen.

Ik heb het niet zo op Valentijn. Ik geloof niet in de commercie die schreeuwt dat je iets voor je geliefde moet kopen. Net zoiets als moederdag of vaderdag. Allemaal verplichte nummertjes die alleen maar een doel in zich hebben: verkopen en daarmee geld in het laatje brengen. De kaart die je anoniem verstuurde is er niet meer bij, het is de algemene liefde geworden die bejubeld wordt.

De enige die niet onder Valentijnsdag uit kan, is Valentijn zelf. Ik zie onder de invloed van het feestje waarop je anoniem je geliefde de liefde kenbaar maakt, ook een flinke toename van de naam zelf.

Neef Guus

Doris met haar neef Guus en tante Lonneke

Vanmiddag hebben we neef Guus in het ziekenhuis bezocht. Het was een indrukwekkende gebeurtenis. Zo'n klein teer kindje en nieuwe aardbewoner te verwelkomen in de familie. Het is de eerste na Doris. En het zien van mijn kleine neefje bracht mijn gedachten weer terug naar de geboorte van haar. Hoe snel je die kleine vingertjes en teentjes vergeet. Het kleine koppie, de oogjes half open en het hese huilen. Nu ben ik bezig met het bestuderen van haar rapport en nadenken op welke sport ze het beste kan.

Buitengekomen ontdekten we dat de avond al ingetreden was. De bewolking en het sombere weer zorgde ervoor dat het al vroeg donker werd. Ik hoorde hoog boven mij een merel zingen. Het voorjaar komt altijd eerder dan je verwacht. Op het dak van de parkeergarage waarin onze auto stond, zong een andere merel het hoogste lied. Een kraai sprong op van een muurtje. Hij trok zich niks aan van al die drukte om hem heen.

Lachen binnen de lijst

Wat mij mateloos ergert aan Amerikaanse comedy's is dat lachmoment dat om de zoveel tijd valt. De grap lijkt wel sterk geregisseerd. Dat gebeurt ook. Soms wordt de lach opgeroepen met behulp van een lachband. Comedyseries als Friends of Frasier lijken die lach nodig te hebben om de kijker te wijzen op de grap die voorbij komt.

De aanduiding van de lach is hiermee een begrenzing van de grap. De grap verwordt hiermee een verplicht moment. Daarmee leidt dat lachsalvo mij af van de grap die op het scherm wordt vertoond. Tegelijkertijd lijkt uit het lachsalvo de verplichting te spreken dat ik moet lachen.

Schorriemorrie doet huiliehuilie

Het 'schorriemorrie' van Frederiksoord

Het taalgebruik van Geert WIlders is het bestuderen waard, zo kwam hij vandaag in het nieuws met de aanduiding 'schorriemorrie'. Een halfjaar geleden beschuldigde hij de linkse oppositie en Femke Halsema in het bijzonder nog van 'huiliehuilie'. Een woord dat je volgens de taalprofessor aan elkaar schrijft.

18e eeuws schelden

Een beetje archaïsch komt het wel dat 18e eeuwse schelden dat Wilders bezigt. 'Schorriemorrie' of: 'schorrimorrie' of 'schorremorrie' zoals het WNT het noemt, is zo omstreeks 1700 in het Nederlands doorgedrongen en stamt af van het Perzisch-Turkse woord: 'šurmur' wat herrie of verwarring betekent. Mogelijk is het woord via het Hoogduits en Zuid-Slavisch tot het Nederlands doorgedrongen. De bronnen waarin het woord het eerst genoemd wordt, stammen uit de 18e eeuw. Latere etymologische woordenboeken bevestigen deze aanname.

Lijst of lijst?

Lijst in een lijst: de verzameling van aartshertog Leopold Wilhelm van Oostenrijk (bron: wikimedia.org)

Gisteren kocht ik het boek De betovering van lijsten van Umberto Eco. De titel sprak me onwijs aan. Een lijst vormt namelijk een inkadering. Als je een schilderij in een lijst plaatst, valt alles wat buiten de lijst valt, buiten het schilderij. Zonder de lijst is de grens tussen kunstwerk en buitenwereld veel schimmiger.

Kunst en kitsch

De kunstkenners bij het televisieprogramma Tussen kunst en kitsch hoor je vaak zeggen dat een lijst het schilderij meer waard zou maken. Bijna altijd is het schilderij mooier dan de lijst die er omheen zit. Soms is de lijst mooier dan het schilderij.

Linkse waanzin en andere propaganda

Politici blinken uit in het opwekken van een idee bij het publiek. Als je een frase maar lang genoeg herhaalt, dan gelooft het publiek dat vanzelf. Vooral populisten weten de woede van het volk aan te wakkeren als je maar lang genoeg een onwaarheid opnieuw vertelt, wordt het vanzelf een waarheid.

Vanmorgen trof ik op het station een foldertje aan van de PVV waar ik veel onwaarheden vond. Het gebruik van subsidieslurpen en linkse waanzin. Het milieu dat maar als een linkse hobby wordt weergegeven en de arme autorijder die maar eindeloos betaalt voor al die waanzin. Hardwerkende ondernemers moeten zwaar lijden onder al die wetten en onnodige belastingen. Kortom, het land is zwaar in crisis.

Ik voel me beroofd door NS

De opzeggingsbrief voor het Voordeelurenabonnement van de NS met een opdracht waar een #widm finalist jaloers op is.

Als je een nieuwe verzekering afsluit bij dezelfde verzekeringsmaatschappij, dan ga je ervan uit dat de oude verzekering stopt bij het ingaan van de nieuwe. Ook al zou die oude verzekering nog niet zijn looptijd erop hebben zitten. Je hebt er namelijk niks aan dubbelverzekerd te zijn bij dezelfde maatschappij. Bovendien is het niet zo klantvriendelijk van die verzekeringsmaatschappij. Het zou zelfs een reden kunnen zijn om weg te gaan bij die verzekeringsmaatschappij. Je gewoon laten beroven terwijl je juist een betere klant wordt, is onacceptabel.

Beroven

Dat beroven gebeurt bij de Nederlandse Spoorwegen gewoon op grote schaal. Ik mocht het weer ondervinden. Ik kreeg namelijk een nieuwe werkgever en via mijn werkgever regelde ik een jaartrajectkaart voor het stukje spoor dat ik dagelijks af rijdt op weg naar mijn broodgever. De kaart kon niet op mijn eerste werkdag in gaan, daarom reisde ik tot de ingangsdatum van 16 december op losse kaartjes met mijn op 1 december verlengde Voordeelurenabonnement.

Lees verder op delaatstemeter.nl »

Zwakke school of zwakke leerling?

Ouders van kinderen in Amsterdam-West zijn helemaal verbolgen over het nieuwe beleid in het stadsdeel: je bent nu verplicht om je kind naar een school in het stadsdeel zelf te sturen. Op die manier hoopt de stadsdeelraad dat de school een betere afspiegeling geeft van de wijk waarin deze staat. Ouders zijn nu woest: ze worden belemmerd in het recht op vrije schoolkeuze. Ook de minister van Onderwijs Marja van Bijsterveld vindt het als sociaal-democraat belangrijk dat ouders zelf kunnen kiezen.

Het recht op vrije schoolkeuze is iets moois. De reactie van mensen in Amsterdam is terecht. Het recht op vrije schoolkeuze ligt voor openbare scholen helemaal bij de ouders. Een school mag een leerling nooit weigeren. Tenzij het bijzonder onderwijs is. En dat is oneerlijk.

Naar Rome zonder zonden

De pelgrimage heeft mij mijn hele leven al getroffen. De verhalen in de bijbel waarbij de Joden elk jaar weer met Pasen de weg naar Jeruzalem maken. Het gebeurt allemaal lopend om kilometers verderop iets te beleven en verbondenheid te voelen. De prachtige psalmen die dan gezongen werden en de geur van heiligheid die de groepen mensen omringden bij die dagenlange voettocht door Israël.

Pelgrimstochten maken

Pelgrimstochten maken is weer bijzonder in. Vooral de tocht naar Santiago de Compostella wordt door vele duizenden pelgrims jaarlijks afgelegd. Geloof speelt bij een groot deel van deze mensen geen rol. Voor hen speelt de beleving en de fysieke prestatie om een paar duizend kilometers te voet of per fiets af te leggen een rol. Ik ben gek op een dergelijke fysieke prestatie. Ik heb het bewezen met de marathons die ik hol en de 100 kilometer vorig jaar met de Trailwalker.

Bijna al die wandelaars worstelen met zichzelf. Ze zien in de maandenlange tocht de ultieme confrontatie met zichzelf, een herontdekking van de ware ik en wellicht ook wel een speurtocht naar het uiteindelijke doel in het leven. Kortom, de karavaan mensen op weg naar Santiago of Rome bestaat uit mensen in het midden of einde van hun midlifecrisis.

Droom te voet naar Rome

Ook de historicus Jan Blokker jr. besluit in 2008 om zijn droom te volgen om te voet naar Rome te gaan.

'Geen verstandige zuinigheid, maar waanzin'

Erasmus vindt Ruttes bezuinigingen op het onderwijs: 'Geen verstandige zuinigheid, maar waanzin'.

Het kabinet probeert een paar miljoen her en der los te schrapen van de kale huiden. Zo moeten onderwijs en wetenschap eraan geloven. Naar mijn oordeel geen verstandige zuinigheid, maar waanzin. De miljoenen die Rutte hiermee wil besparen, laten zich later uitrekenen in een immense schuld. Je onthoudt jongeren namelijk het meest noodzakelijke wat ze nodig hebben: opvoeding en onderwijs.

Onderwijs is een recht dat alle kinderen hebben en niet alleen een (leer)plicht. Ruttes minister van Onderwijs, Marja Bijsterveld, wil ook geld besparen door moeilijk opvoedbare jongeren in het reguliere onderwijs mee te laten draaien. Schadelijk voor de leerlingen zelf en hun klasgenootjes.

Het bracht mij op het lezen van Desiderius Erasmus (1469 - 1536). Als er een verstandig Nederlander is geweest, dan is het Erasmus van Rotterdam geweest. De man die in dezelfde stad geboren is als ik, is het land tijdig ontvlucht om niet besmet te raken met de domheid die elke Nederlander lijkt in te ademen als hij wat langer hier blijft wonen.

Spelen en lezen in bibliotheek

Geen vrijmibo maar wel lekker in de bibliotheek. Hele kuddes middelbare scholieren veroverden vanmiddag de nieuwe bibliotheek van Almere. Ik verbaasde mij over de enorme toeloop van deze scholieren die druk in de weer waren in de Almeerse bibliotheek.

Ze lazen geen boek, waren voornamelijk bezig met elkaar. Een jongen stond met zijn neus tegen een stapel boeken van Khaled Hosseini gedrukt. Ik dacht eerste even dat hij de titels niet goed kon lezen. Daarna zag ik dat hij helemaal niet naar de boektitels las. Hij tuurde over de boeken heen in de richting van de roltrap die zo door de open boekenkast zichtbaar was. Daarna schoot hij overeind en keek de hoek om. Kort daarop holde hij weg en hoorde ik meiden gillen.

Victor Klemperer de Shakespeare onder dagboekschrijvers

De dagboeken van Victor Klemperer

Victor Klemperer (1881-1960) is de Shakespeare onder de dagboekschrijvers. De Joodse hoogleraar woonde een groot deel van zijn leven in Dresden en hield al vanaf zijn 17e jaar een dagboek bij. Het zijn indrukwekkende dagboeken, misschien wel de indrukwekkendste getuigenissen van de Tweede Wereldoorlog. Misschien wel het aangrijpendste deel van zijn dagboeken is de periode 1933 tot 1945. Hierin lees je hoe de macht van Hitler zich langzaam maar zeker uitbreidt en ingrijpt in het persoonlijk leven van Victor Klemperer.

De dagboeken verschenen een paar jaar geleden in drie zeer dikke delen. Het verbaasde mij toen al dat iemand gedurende een mensenleven zoveel kon schrijven en er is nog veel meer. De periode 1918-1933 is bijvoorbeeld niet uitgegeven in het Nederlands. De dagboeken zijn ook in Duitsland postuum verschenen.

Ik had op het moment dat ik die drie dikke delen met dagboeken zag liggen in de boekwinkel, maar 1 wens: ze hebben.

Maatschappelijk probleem in de trein

Ze zitten knus op een bankje, tegen een tussenwandje, naast het blauwe klapdeurtje. Het schuin aflopende dak van de dubbeldekker maakt het extra gezellig. Alsof de twee meiden zich samen genesteld hebben op een bed onder het schuine dak van de zolderkamer.

- 'Je hebt van die kinderen die door de ouders achter de computer worden gezet. Ga jij maar spelen, zeggen de ouders dan. Hebben ze even geen last van de kinderen.'

Cito en de forecast

Natuurlijk wel eigenaardig, is er eindelijk de Cito-toets en dan gaat de website plat. Volgens het Cito was de website overbelast, of zoals ze het zelf noemen 'technische problemen'. Hoe is het mogelijk dat een website overbelast raakt? Je kunt als instelling precies weten hoeveel kinderen op dat bepaalde tijdstip moeten inloggen? Een betere forecast kun je niet wensen, de hoeveelheid vraag is exact bekend.

Extra wrang is dat het kinderen treft die moeite hebben met het maken van de papieren test en daarom de toets op de computer mogen maken. Zijn ze extra vroeg naar bed gegaan om de toets goed te kunnen maken en dan blijken de moeite en spanning voor niks.

Vrijdag is de herkansing. Ik ben benieuwd of de Cito nu wel goed voorbereid is en de technische problemen bij de hakken heeft, zodat vrijdag al die kinderen alsnog de toets kunnen doen op de computer.