Al een paar jaar pluis ik wekelijks de televisiegids uit op zoek naar de golvenbreker. De titel Breaking the Waves is een obsessie als ik de gids opensla. De obsessie voor de film van Lars van Trier is na zondag ten einde: dan is de film te zien op Nederland 2 om 23.30 uur. Mijn docent literatuurwetenschap wees mij op deze film bij een college over de relatie van literatuurwetenschap met andere disciplines als film en muziek.
Ik kon de film helaas niet zien in de collegeperiode en las er alleen wat over. Pas veel later zag ik de film tijdens een van mijn doorwaakte nachten als nachtportier bij de dak- en thuislozen. Het was in het Duits nagesynchroniseerd en ik liep tussentijds mijn hondenwachten. Het einde van de film met veel klokgelui kwam me dan ook heel vreemd voor. Toch liet de film een ontroerende indruk achter.
Het zwaar-religieuze van de eilandbewoners en tegelijkertijd was de hoofdpersoon de enige die echt geloofde. Een film die dicht bij mijn geschiedenis aansloot, dat zag ik wel. Nog weer een jaar later was hij dan op de Nederlandse televisie. Ik was bij mijn ouders, we namen de film op en bekeken hem de volgende dag. Helaas mistten de laatste tien minuten, terwijl dat gedeelte van de film allesbepalend is. Ik moest het einde, die me nu pas duidelijk werd, uitleggen aan mijn ouders. Maar het einde is niet uit te leggen, zeker als de klokken nagesynchroniseerd zijn.
Sindsdien is de film die ik nooit helemaal gezien heb, mijn lievelingsfilm. Zondag weet ik dat ik echt gelijk heb. Het is een film over religie, onvoorwaardelijke liefde, miscommunicatie en geloof. Alles aan grote thema’s die bij iedere film in een groot cliché verzanden, behalve hier. De film wordt uitgezonden als keuze van zomergast Betine Vriesekoop. Ik ben benieuwd naar haar motivatie achter haar keuze. Het is jammer dat Joris Luijendijk weer de interviewserie doet.
Ik vond hem vorig jaar tegenvallen. Hij kon erg drammen. Vaak leek het meer dat hij de gast iets wilde laten zeggen dat hij wilde horen, dan dat hij zijn gast echt iets liet vertellen. Je alleen de gast kritisch lastig vallen als hij zich tegenspreekt of oude stokpaardjes van stal haalt. Joris doet dat niet. In het interview met Leon de Winter bijvoorbeeld plaatste hij zijn mening boven het verhaal van De Winter. Iets dat bij een programma als zomergasten echt niet mag.
Maar zondag niet getreurd, alles komt goed met de film Breaking the Waves, wat Joris en Betine er ook van vinden… Nu alleen hopen dat iedereen van het koninklijk huis blijft leven tot maandag, aanslagen (waar ook ter wereld) nog even worden uitgesteld en de sport niet uitloopt. Anders blijf ik na zondag met een obsessie zitten.
Deze blog is eerder op Hyves gepubliceerd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten