Het zijn vrienden geworden met wie ik collectief de boekenmarkten van Nederland afloop. Ze zijn herkenbaar aan de stoffen tasjes die om de schouder bengelen. Plastic tasjes hangen aan de armen, boordevol met aankopen. Toch struinen ze verder en speuren naar nieuwe boeken.
Nu moet één van mijn vrienden zijn huis ontruimen op last van de woningbouwvereniging. Vierduizend boeken heeft hij al eerder weg moeten doen. Nu moeten vijfduizend volgen, vindt ook de rechter. De foto bij het artikel toont het beeld van de onverzadigbare boekenwurm, die koopt en koopt.
Aan een vriend geef je gratis advies. Op de foto bij het artikel zie ik schilderijen op de grond uitgestald staan. Als hij die nu begon op te ruimen, zou dat al aardig wat ruimte schelen. Bovendien kan hij de boeken makkelijk in dubbele rijen plaatsen in de boekenkasten. Evenveel boeken, alleen ziet de woningbouwvereniging dat wat minder goed. Teveel brandgevaar en onleefbaar, is de verklaring die de woningverhuurder geeft.
Overigens is het een beetje merkwaardig dat deze man zijn boeken moet wegdoen. Een boekenwurm als Martin Ros kan er ook wat van. En wat dacht je van Boudewijn Büch. Hij leefde eveneens in een huis met binnenburen van boeken. Alleen noemen deze mensen zich bibliofielen en noemen zij hun kamers vol gestapelde boeken bibliotheken. Dat zou Hans Bauer ook moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten