27 mei 2009

Lege bus

Er zijn van die vanzelfsprekendheden, die horen gewoon zo. Wie zou het bedacht hebben, de bus komt terug van het schoolreisje en de bus lijkt leeg. De buschauffeur haalt zijn armen omhoog, gebarend dat de kinderen het zo leuk vonden, dat ze niet meer mee naar huis wilden. Hij is toen alleen maar gegaan. De toeter klinkt en alle kinderen schieten omhoog uit de stoelen.

Natuurlijk zag ik de kruintjes vlak over de onderkant van het raam zenuwachtig bewegen, sommige kinderen gluurden snel over het randje. Wie zou het verzonnen hebben? Het was zo'n goed idee dat nu alle schoolreisjes zo worden afgesloten. En de ouders deden het en hun ouders ook al en misschien die ouders ervoor ook wel. Zou de historie van zo'n gebruik ooit te reconstrueren zijn?
Eén keer kwam ik terug van schoolreisje en vond een stagiair het wel een leuk idee om vlak voor de hoek van de school uit te stappen en de bus echt leeg te laten aankomen. De ouders keken verbaasd om zich heen, ze leken er nu echt in te trappen. Tot wij vanachter de flat bij de school gillend aan kwamen rennen.
Ongetwijfeld was het al eens eerder zo gedaan en is het na mij nog heel veel gedaan.

Geen opmerkingen: