20 augustus 2017

Slechts 1 vijand hoeven bezweren...

De concerten zijn geweldig. Extra mooi om helemaal op eigen kracht hier naartoe te zijn gekomen. Ik besef wat voor een gigantisch voorrecht mensen hebben die hier in de buurt wonen. Je hebt hier elke zaterdag meerdere prachtige orgelconcerten in de zomermaanden.

De terugweg zou de ergste regen moeten komen, heeft mijn buienrader vanmorgen nog voorspeld. Daarom snel weer uit Utrecht. Dit keer pak ik een stuk van de Vecht om daarna via Nigtevecht en onder Weesp langs naar huis te rijden.

Ook nu veel wolken, maar ze spelevaren vooral langs de zon. Dat ik worstel met wel of niet de jas aan, is meer een luxeprobleem. Ik geniet van de prachtige huizen langs de route. Ik kom zelfs het oude kraampje langs de weg tegen met fruit. Alleen nog appels. Jammer, maar ik neem ze wel mee. Ik kan goed een appeltje voor de dorst gebruiken.

Alle toehoorders aan het strand van Almere voor het festival Zand lijken het ook droog te houden. Boven het verkeersgeraas hoor ik de dreun van het festival. Ik rij maar om, omdat ik op de heenweg teveel last had van de festivalbezoekers. Ik kon er amper langs.

Zo kom ik kurkdroog thuis. Wel een flinke bries de hele weg. De heenweg vooral bij Maartensdijk en Groenekan. Terug veel wind bij Vreeland en Nederhorst den Berg. Maar daar het schitterende fietspad tussen de plassen en door het veengebied. Dat maakt alles weer goed.

Dus eigenlijk heb ik vandaag slechts 1 vijand hoeven te bezweren, de wind. De andere hield zich op een heerlijke afstand.

Lees morgen de bespreking van het concert van Toon Hagen: Wind van binnen

Geen opmerkingen: