Het is vakantie en tijd voor een vakantie-uitje tussen al het opruimen. We gaan naar Doorn omdat het weer wisselvallig zal zijn en we toch even lekker weg willen. We bezoeken Huis Doorn, een bezoekje aan de keizer. Onderweg stortregen. Het is echt geen lekker weer.
We zijn veel te vroeg, merken we als we aankomen. Het regent nog en Huis Doorn zit nog dicht, gaat pas om 13 uur open. Daarom gaan we nog maar even het dorp in. We willen nog graag brood halen en de bakker is open. Een mazzeltje vertelt het bord voor de deur van de bakker. Om 14 uur sluit hij vanwege de speciale zomeropeningstijden.
Terug bij Huis Doorn zijn we de eerste gasten als de kassa om half 1 opengaat. We lopen door het park in de richting van het huis. Het is een prachtig park. De bomen staan op hun zomerbest. De bijzondere duiventil in het weiland, het komt uit de 19e eeuw en heeft een bijzondere vorm.
De rondleiding is door een meneer in een geel ruitjescolbert. Hij vertelt langdradig over de verschillende voorwerpen in de ruimtes. Heel anders dan de rondleiding die we 2 jaar terug genoten. Doris was toen net naar het theaterkamp en op de terugweg gingen we langs Huis Doorn.
Het blijft indrukwekkend om door het huis te lopen. Ik ben al een paar keer geweest. De verhalen over de keizer en zijn eigenaardigheden blijven bijzonder. De rondleider van vandaag is bijzonder geïnteresseerd in al het porselein. Hij vertelt uitvoerig over de verschillende porseleinfabrieken die de keizer bezat.
Niet al het porselein komt uit dezelfde fabriek. Als ik vraag naar het logo overal op het porselein, weet hij het even niet. Ik dacht dat alles gemerkt was met het kroontje van de keizer en blijk dat volgens de rondleider mis te hebben.
Op de eerste etage zijn alle verblijven voor de gasten, inclusief een logeerkamer voor de heel intieme gasten. In de orangerie verblijven normaal de gasten. De brede kamer achter de ingang is de eetkamer. De grote tafel die erin staat, is wel erg groot en neemt vrijwel de hele ruimte in beslag.
Het is voor de keizer ook behelpen in Doorn, met een huis van ‘slechts’ 25 kamers terwijl Wilhelm in bijvoorbeeld Potsdam een verblijf had met meer dan 200 kamers. De keizer liet 59 treinwagons met inboedel uit zijn verschillende Duitse kastelen overkomen, maar slechts 20 procent kreeg een plek in het huis. De rest staat in opslag.
Gelukkig heeft hij ook een paar grappige weetjes. Zoals in de rookkamer waarin de keizer hele verhandelingen hield over politiek en religie. Het moeten slaapwekkende verhandelingen geweest zijn, voornamelijk monologen van de keizer die nooit mocht worden tegengesproken. De adjudant van de keizer probeerde er nog wat van te maken, maar kon de gesprekken ook niet heel goed opvrolijken.
Lees het vervolg: Winnie the Pooh
Geen opmerkingen:
Een reactie posten