Bij het fietsen in Nederland zijn er 2 grote vijanden: wind en regen. Deze vakantie is vooral opgegaan aan opruimen, maar eigenlijk heb ik mijn hele vakantie voorgenomen deze zaterdag naar Utrecht te gaan. Op de fiets, als compensatie omdat ik geen fietsvakantie heb gehad.
Het idee een echt orgeldagje. Eerst om 13 uur het concert in de Nicolaikerk van Toon Hagen en daarna naar de Domkerk voor een concert van Geerten Liefting. Het leukste zou het zijn om op de fiets te gaan.
Daarom volg ik al de hele week wat de voorspellingen zijn. Niet zo gunstig. Die hele fietsrit dreigt zo in het water te vallen. Niet gelijk in paniek raken, is mijn ervaring. Het valt soms zo erg mee dat er uiteindelijk niks valt.
Hoe dichter de dag nadert, hoe meer het ernaar uitziet dat er veel regen zal vallen. Met donderdag in het achterhoofd, kan dit niet goed gaan. Daarom besluit ik de avond voor vertrek maar niet op de fiets te gaan. Bovendien zal het ook nog flink koud worden.
Maar als ik dan ’s ochtends met de honden loop, bedenk ik mij dat het doodzonde is om niet op de fiets te gaan. Wat een heerlijk weer is het. Nu moet ik wel opschieten. Ik moet uiterlijk 10 uur vertrekken. Snel boterhammen smeren, waterflessen mee en gaan met die banaan.
Zo rij ik om 10 uur weg. Donkere wolken boven Almere Poort waar ook een heel klein spatje uit valt. Ik zie een paar druppels op mijn shirtje. Dat is alles. De wolken zijn vandaag vooral mooi om naar te kijken. Net als de vele wolkenformaties die ik onderweg tegenkom. Teveel om allemaal op de foto te zetten.
Overal veel zon, heel soms een wolk voor de zon. Maar het is meer een spel tussen de zon en het dikke wolkendek. Ik geniet van de route die ik neem, over de Bussumerheide. Sommige paden heb ik niet eerder gereden. Zoals het bruggetje over de A27 in de richting van Maartensdijk en zo via Groenekan naar Utrecht.
Lees het vervolg: Slechts 1 vijand hoeven bezweren…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten