Razendbenieuwd naar de status van Saartjes rug. Vorige week zijn we voor controle naar de dierenarts in Huizen geweest. Hoe gaat het met de rughernia die zich in juli voordeed? We zijn nieuwsgierig of we verder nog vooruitgang kunnen verwachten.
We bezoeken Dierenkliniek Haardstede in Huizen, waar dr. Bavelaar orthomaneel dierenarts is. Ze heeft een nuchtere houding, waarbij ze rekening houdt met het dier. Je kunt een hond met een zwakke rug wel allerlei verboden opleggen, maar een teckel is eigenwijs.
Is het niet linksom, dan proberen ze het wel rechtsom. Het is de charme van het ras, maar voor een goede gezondheid funest. Daarom proberen we te laveren rond het gedrag en het beste voor het dier te doen.
We zijn eerst naar buiten gegaan om een stukje te lopen. Saartje heeft snel de neiging om te gaan huppelen. Haar heupen zijn nog niet optimaal op kracht waardoor ze zo gaat lopen. Ook kan het gebeuren met de kou dat het wat lastiger gaat. Saar is mans genoeg om dan duidelijk aan te geven dat het niet gaat. Ze loopt dan gewoon niet meer.
De dierenarts is erg tevreden. Zeker als je het vergelijkt hoe Saartje een halfjaar terug eraan toe was.
Ze lijkt zelf het minste met haar hernia te zitten, springt thuis gewoon op de bank. Al blijft ze soms halverwege hangen. Dan bengelen de pootjes een beetje. Dat komt omdat er nog wel een zwakke plek zit, bij 1 ruggenwervel. Soms heeft ze een knik in de rug. Wel jammer, maar het had allemaal erger kunnen zijn en Saartje heeft er zelf het minste last van.
Zo gaan we weer opgelucht naar huis. We gaan over een maand of 8 nog een keertje terug om te kijken hoe de knik zich ontwikkelt. En Saartje is weer goed verwend. Ze weet dat als ze gaat blaffen veel kans maakt op wat lekkers. Daarvan heeft ze een heuse sport gemaakt.
Dat soort dingen leert ze heel snel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten