De roman Onder een hemel van sproeten wisselt steeds van verteller tussen de jonge Amy die in haar dagboek aan Milcham schrijft en de oude man Jacob die treurt om de dood van zijn vrouw.
Milcham is de naam van de vogel uit een verhaal dat oma ooit aan Amy vertelde:
| Milcham leefde duizend jaar en toen vatte zijn nest vlam, maar één ei in het nest werd niet verwoest en daaruit werd Milcham opnieuw geboren. Hij bleef bestaan, omdat hij een puur hart had. Hij koos niet voor kennis, maar voor intuïtie, voor gevoel, voor overgave. Als je je overgeeft, ben je het sterkst. (89) |
Een prachtige keuze om haar dagboek te richten tot de vogel die steeds als een feniks herrijst. Onbewust schrijft Amy aan haar overleden vader, die zich Milcham noemde. Haar tante Rosa vertelt haar dat ze zo op haar papa Milcham lijkt. Als ze dit hoort, is ze niet de enige die beduusd kijkt. Als lezer ervaar je hetzelfde.
De troost zit ook voor de lezer in dit verhaal. Dan mag het verhaal eindigen alsof het nest na 1000 jaar vlam vat en alles verwoest. Er blijft een ei over waaruit Milcham geboren zal worden.
Een mooiere vorm van hoop, is er niet.
Lees morgen het vervolg op deze blog: Afmaken in de polder »
Alex Boogers: Onder een hemel van sproeten. Roman. Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2017. ISBN: 987 90 5759 836 4. 373 pagina’s. Prijs: € 19,99. Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten