De verdwenen zeehonden bij Pieterburen brachten mij direct bij de ontsnapping van de jonge zeehond Hannes bij het dierenpark in Nordhorn. Hannes was zes weken oud en wist de zomer van 2004 ons aller harten te veroveren door zich niet te laten vangen.
Uiteindelijk lukte het Leny 't Hart het dier te vangen. Vervolgens ontstond een discussie over de vrijlating van het dier. Leny vond dat het dier recht had op een vrijlating in de natuur, dat wil zeggen de Waddenzee. Leny is fel tegen het houden van dieren in gevangenschap. Het dierenpark was een andere mening toebedeeld, zij vond dat ze haar zeehond weer terug mocht krijgen.
Nu zwemmen twee van haar zeehonden ergens in de slootjes rond Pieterburen. Of erger, ze zwemmen al in een kanaal of wisten op eigen houtje de Waddenzee te vinden. Leny kan het nu niet alleen af. Ze jaagt op de zeehondjes, nog zonder succes.
Hannes 'verdween' destijds spoorloos door het dierenbevrijdingsfront en Nordhorn viste achter het net. Sommigen beweren Hannes nog weleens te zien. Dat zijn vooral stappers die het dier ver na middernacht in de grachten van Leeuwarden zien dobberen.
Of de zeehondjes terechtkomen, is de grote vraag. Stiekem hoop ik dat ze net zo gewiekst zijn als Hannes en het wel weten te redden. De Waddenzee ligt binnen handbereik voor de twee. Helaas is het geen zomer en geen komkommertijd, dus voor de dieren is het beter gewoon gevangen te worden genomen, aan te sterken en dan uiteindelijk vrij in de Waddenzee te zwemmen, tot ze weer ziek worden, etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten