29 mei 2008

Luistervinken

De Nederlandse politie luistert per dag even veel telefoongesprekken mee als in de Verenigde Staten per jaar wordt afgeluisterd. Ik vond het vanmorgen in mijn ontbijtnieuws tussen twee happen van mijn boterham met hagelslag. Een vreemd idee.
Als je zoals Bettine Vriesekoop in China woont, dan weet je dat je niet alleen je gespreksgenoot aan de andere kant van de lijn hebt. Meestal tapt de politie of een maffe veiligheidsdienst het lijntje af. Zo vertelde Bettine Vriesekoop bij Zomergasten dat meeluisterende Chinezen eens verontwaardigd vroegen of ze weer in het Engels wilden praten, in plaats van Nederlands.
Daar weet je het, maar hier in Nederland waan je jezelf veilig. Terwijl hier vergelijkbare praktijken plaatsvinden. Als je een paar keer Al Qaida zegt, of Hezbollah, grote kans dat je voortaan wordt afgeluisterd.
Ik kende iemand die beweerde dat hij langere tijd in de gaten werd gehouden door verschillende diensten. Hij durfde niet meer te bellen en zijn spookverhalen vond ik sterk ruiken naar fantasie. Vooral mobieltjes moesten het ontgelden naar zijn oordeel. Politie en justitie zouden duizenden van die dingen volgen. Na het lezen van het ontbijtnieuws vanmorgen, twijfel ik geen moment meer aan zijn verhalen.

Geen opmerkingen: