Een stelletje op een houten bruggetje in het Beatrixpark. Hij staat evenwijdig aan de leuning, zij heeft zich een kwartslag gedraaid om de volle zon op haar gezicht te laten schijnen. Haar hoofd helt iets naar achter om alle zonnestralen op te vangen. Geen glimpje zon mag haar gezicht missen. De ogen dicht om te laten zien dat ze echt geniet.
De bomen zijn nog kaal, maar het ademt voorjaar in het park. Het kale gras lijkt ineens wat op te schieten in een lichter groen dan het oude. De vogels flirten achter elkaar aan en de kinderen roepen enthousiaster vanaf de schommels in de speeltuin. Jonge vaders slaan liefdevol een arm om de even jonge moeders.
De zon schuilt even achter een wolk. De jongen van het stelletje pakt haar hand. Haar ogen gaan open. Ze zetten zich in beweging van het bruggetje af. De wolk condens die ze uit hun monden blazen, is het laatste restje winter. Laat het voorjaar maar komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten