Inderdaad, de kachel is verdwenen. Vorig weekend kregen we telefoon van de campingeigenaar. Dat er in onze caravan was ingebroken. Naast onze caravan waren in totaal vijf bezocht door de ongenode gasten. Wie het kon wezen, kon ook de eigenaar niet vermoeden. Hij had niks gemerkt in elk geval. We hadden niet direct de tijd om even heen en weer naar Delden te rijden, daarom reserveerden we dit weekend voor een bezoek.
De auto kon dan ook gelijk worden gekeurd bij onze garage die nog altijd in Almelo staat. 2 vliegen in 1 klap. Al had de eerste vlieg ook gewoon mogen wegvliegen van mij.
Koevoet
De auto was door de keuring en Inge ging op onderzoek uit. Ze nam de schade snel op. Het slot was opengebroken met een koevoet, daarna zijn ze de caravan binnengedrongen en namen onze kachel mee, inclusief de reservegasfles.
Inge is daarna gelijk in Almelo een nieuwe gaskachel gaan halen. De schade: 160 euro. En dan zit daar nog niet eens een reservegasfles bij. Ik was op dat moment onderweg met Doris in de trein naar Almelo. We gingen eerst eten bij mijn schoonmoeder en zouden daarna naar camping Westerholt rijden. Bij het eten vroeg ik of er niet nog meer meegenomen was. 'Is de heggenschaar er nog?' vroeg ik. 'Daar heb ik niet op gelet. Waar lag hij dan?' 'In de kast bij de reservegasfles.'
Heggenschaar
Toen we dan eindelijk in de vallende duisternis bij de caravan arriveerden en ik de kast inspecteerde, zag ik direct dat ook de elektrische heggenschaar verdwenen was. Nog nooit gebruikt, maar wel weg. De schade van de inbraak bedroeg al 40 euro.
Wat er nog meer was, probeerden we te inventariseren, maar daar kwamen we de rest van de avond niet op. Wel zaten we er lekker warmpjes bij. Een prettige bijkomstigheid was dat deze kachel iets meer vermogen bezat.
Opvouwbare trap
Pas de volgende morgen besefte ik dat de opvouwbare trap ook was meegenomen door de inbrekers. We zijn de hele dag in de weer geweest om de braakschade weg te halen. De barbaren forceerden zelfs de binnendeur naar de caravan, die ze gewoon via een druk op de knop konden openen. Ook hier was de koevoet gehanteerd. De deursluiting is onbruikbaar geworden.
We waren de hele dag uit ons hum. Dat er in ons huis al eens is ingebroken, maakt het gevoel niet minder. Het idee dat iemand anders aan je spullen zit, gewoon dingen meeneemt en doet alsof het van hem is. Alsof ik er niet voor heb moeten werken. Ook het idee dat iemand ander snuffelt in je spullen, het aanraakt zonder dat jij het weet en dingen oppakt die van jou zijn. Dat gevoel maakt je boos, verdrietig en woedend tegelijk.
Ze moeten gewoon met de tengels van je spullen afblijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten