Een lastige vraag vorige week, gerelateerd aan het verschuiven van de klok naar de zomertijd. Hoe staat het met het spel met de tijd in de literatuur? Wordt daarin ook naar hartelust een uurtje vooruit of terug gedraaid. En wat betekent het voor de lezer?
Ik was bang dat de vraag te vaag zou zijn, maar ik ben ontzettend blij met de antwoorden. In de reacties geeft ieder een heel eigen invulling. Sommige boekenbloggers gaan zelfs boeken herlezen waar ze goede herinneringen aan koesteren.
Hyperion van Dan Simmons
Voor Niek is het spel met de tijd bij uitstek te vinden in de Science Fiction. De tijdreizen zijn helemaal geschikt in dit genre. Het lijkt hier te horen. Bovendien kan in deze verhalen de tijd op zijn kop worden gezet.
Ze haalt Dan Simmons roman Hyperion aan. De planeet Hyperion laat je hoofd zoemen, stelt ze. Dat zoemen wordt ook veroorzaakt door de tijdtombes waarbij je terug en vooruit in de tijd kunt gaan.
Dat Niek het in haar reactie geen literatuur noemt, doet geen afbreuk aan het gegeven. Het is een prachtverhaal en klinkt vele malen heftiger dan het 1 keer ronddraaien van de grote wijzer op de klok bij de zomertijd.
The Time Traveler’s Wife van Audrey Niffenegger
Boekenblogger Ali moet aan een aantal boeken denken, maar in het bijzonder aan The Time Traveler’s Wife van Audrey Niffenegger. Een tijdreizende liefdesgeschiedenis. Eem intrigerend boek dat soms lastig te volgen is.
Suske en Wiske
Peter herinnert zich de stripboeken van Suske en Wiske bij zijn oom. Daar vindt in het deel De tuf-tuf-club de professor Barabas een teletijdmachine uit. Het geeft de boekenreeks een heel nieuwe impuls. Meteen reizen de Antwerpenaren naar het verleden en vertellen zo de geschiedenis van België, Nederland en nog veel meer andere landen.
Het spel met de tijd doet zeker ook denken aan een indrukwekkende romanreeks als De tandeloze tijd van A.F.Th. van der Heijden. Hier ontworstelt de hoofdpersoon zich aan de tijd door te leven in de breedte. Daarmee laat Van der Heijden dat hij op verschillende manieren invulling geeft aan de tijd in zijn werk.
Omgekeerde tijd
Martha kiest voor The curious case of Benjamin Button van F. Scott Fitzgerald. Ze heeft het boek niet gelezen, maar de film waarin de hoofdpersoon een omgekeerd leven leidt, heeft indruk op haar gemaakt. Ze heeft hem zelfs meerdere keren gezien. Uiteindelijk sterft Benjamin Button als baby.
Ook Martha moet aan boeken met tijdreizen denken. Zij haalt De tijdmachine van Wells aan. Hierin haalt de hoofdpersoon zijn overleden geliefde terug, maar telkens als hij haar redt, verliest hij haar opnieuw. De tijdmachine vraagt het leven van zijn geliefde. Daarmee is het een onmogelijke keuze.
De trein der traagheid van Johan Daisne
Voor Jannie is de boekenvraag van deze week reden om een boek uit haar boekenkast te herlezen: De trein der traagheid van Johan Daisne. Een magische realistisch boek dat 50 jaar geleden grote indruk op haar maakte door het spel met de tijd. Ik vind het onwijs gaaf om te lezen dat door een boekenvraag mensen een specifiek boek oppakken en gaan (her)lezen.
Het boek viel Jannie een beetje tegen, schrijft ze. Ze vindt het nu oubollig taalgebruik en de roman komt een beetje traag over. Dat kan gebeuren met boeken die je vroeger bewonderde en later weer herleest. Maar hetzelfde boek heeft je beïnvloed waardoor je nu ook een andere leeshouding hebt gekregen. Daarom ben ik onder de indruk van het verhaal van Jannie en bijna geneigd een boek van Johan Daisne te gaan lezen.
Lees morgen de nieuwe boekenvraag
#50books
De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf de eerste vraag doe ik regelmatig mee. Naar overzicht van alle vragen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten