Pas vroeg Doris aan mij wat er precies gevierd wordt met Pinksteren. Het was op Hemelvaartsdag om precies te zijn. Ik vertelde eerst over de hemelvaart en daarna over de uitstorting van de Heilige Geest onder de 12 volgelingen van Jezus. Best ingewikkeld was de vraag daarna: wat is precies de Heilige Geest.
Het riep gedachten op uit mijn jeugd waarbij de heilige 3-eenheid en het bijbehorende theologische problematiek onmiddellijk opdook. Want hoe kan God nu 1 zijn en toch 3? Leg dat maar eens uit aan een kind dat niet in dit idioom is opgegroeid.
Ik betrapte mij er snel op hoe snel ik mij in de dogma´s van weleer bewoog en zelfs de Tale Kanaäns niet verleerd was. Want wat is Pinksteren eigenlijk nog als je niet gelooft? Niet veel.
Het is juist de aanwezigheid van God in ons midden dat de Heilige Geest is. Een abstracte trooster, het alternatief sinds Jezus naar de hemel is gevaren. Net als de vraag waar Jezus dan gebleven is?
Het is niet helemaal waar als ik zou beweren dat de Heilige Geest niet meer in mijn midden is. Dat is namelijk een leugen. Ik was pas in Zwolle in de Grote of Michaëlskerk bij een orgelvesper.
Prachtige muziek, heerlijk gezongen en onderwijl voelde ik die verbondenheid van weleer. De Heilige Geest noemde ik dat vroeger, nu noem ik dat vals sentiment. Net als dat ik weet dat ditzelfde gevoel loskomt als ik door de natuur loop of helemaal verdronken ben in een prachtig verhaal.
Misschien ontromantiseer ik nu iets en iedereen staat vrij te geloven wat hij of zij wil. Het is juist een mystieke kracht die niet in een theologisch dogma te vatten is. Het is de Heilige Geest.
Bij deze ervaring hoort een prachtig muziekstuk, zoals Bert Matters improvisatie over het kerklied ‘O Geest die onze Trooster zijt’ (LvK gezang 310, vers 3).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten