Op zijn reis door Engeland in Een klein eiland doet Bill Bryson ook een bijzondere vloer aan. Het is op heuvel boven Winchcombe. Hier bij een plek die Cole’ Hill heet, moet hij een vrijwel ondoordringbaar bos door. Vooral de braamstruiken beletten zijn doorgang.
Hij is op zoek naar de overblijfselen van een Romeinse villa. Het is een hele zoektocht, waarbij Bill Bryson zich al slaand met zijn stok een weg baant door het kreupelhout. Volgens een vriend moet hier een stuk vrijwel ongeschonden Romeins mozaïek liggen.
Stukje vloer
De anders zo spraakzame Amerikaan, staat er nu met een mond vol tanden. Lange tijd staart hij naar het stukje vloer van anderhalve meter in het vierkant. Beseffend dat wat hij hier ziet, niet gemaakt is om uiteindelijk in een museum terecht te komen:
| Omdat het mozaïek nog op zijn oorspronkelijke plaats lag, omdat het niet was afgeschermd met touwen en in een eigentijds gebouw was tentoongesteld, was het nog steeds overduidelijk en schitterend een vloer en niet slechts een amusant kunstig object. (194) |
Een vloer om op te staan dus. Hier hebben meer dan 1600 jaar eerder mensen op gestaan. Romeinen met de sandalen aan, in gesprek met elkaar, nippend van een glas wijn. Hij kijkt nog lang vanaf het muurtje waarop hij zit, waarna hij de zakken kunstmest en stenen die erop lagen weer teruglegt.
Hoe anders als bij het andere monument, Stonehenge, waar Bill Bryson opgelucht stelt dat het afgezet is door een touw. Het grote nadeel daarvan is dat het prehistorische monument minder goed tot leven komt. Maar het behoud staat voorop en ik hoop dat dit ook nu nog geldt voor het mozaïek bij Winchcombe in dit rustige hoekje van de Cotswolds.
Lees morgen het vervolg: Bill Bryson over Paul Theroux
Bill Bryson: Een klein eiland. Oorspronkelijke titel: Notes from a Small Island. Vertaald door Suzan de Wilde. Amsterdam: uitgeverij Contact, 1999. ISBN: 978 90 254 9989 9. 400 pagina’s. Pandora Pocket.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten