Op de banken waar je kunt zitten, liggen reproducties van haar plakboeken, boordevol met foto’s en krantenberichten over haar verschijning. De hele wereld was bevangen door deze vrouw. Ze verovert de aandacht van heel veel mensen, vooral mannen.
Precies op die plek ligt een brief aan haar dochter. Het klinkt vol verdriet. Een moeder mist haar kind:
| Lieve Nonnie, Ik verlang erg je eens te zien. Ik heb er altijd zoveel moeite voor gedaan. Maar het is nooit gelukt. |
Op de andere kant staat:
| Ik weet niet wat je van me denkt, maar — dit kan ik je zeggen, ik heb het recht je dit te vragen. Je moeder |
Eronder staat in dik blauw potlood:
| zoo ’n smeerlap he. UK |
Dat geeft een ander inkijkje in het leven van Margaretha Zelle. Ze is ook een moeder waarover de wereld een oordeel heeft. Ze heeft haar dochter niet op kunnen voeden en probeert vergeefs grip op haar te krijgen. Vergeefs, de brieven zijn zonder effect. Ze heeft veel oproepen naar haar ex-man MacLeod gestuurd, maar hij stuurde ze uiteindelijk ongeopend retour.
Mata Hari, De mythe en het meisje is tot en met 2 april 2018 te zien in het Fries Museum te Leeuwarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten