De aankoop van onze allereerste teckel Sientje is de mijlpaal aan het begin van onze relatie. Sientje was onze eerste gezamenlijke aankoop en vooral: voor allebei onze eerste teckel.
Ik droom al heel lang van een teckel en begon er vrij snel over nadat ik Inge leerde kennen. Zo in deze periode van het jaar. In september was onze eerste ontmoeting en 3 weken later hadden we verkering. Half januari hadden we onze teckel Sientje in huis gehaald.
Lot uit de loterij
Een schot in de roos. Of zoals de Almelose dierenarts Von Brucken Fock het bij de eerste controle zei: een lot uit de loterij. Hij voegde er wel meteen bij: ‘Wil je dit nooit meer doen.’
We kochten Sientje van een Goorse teckelfokker op zaterdag 18 januari 2002, een dag nadat ze 4 was geworden. Tot die dag had ze in de schuur in zijn achtertuin in een kleine kennel met stro geleefd. Ze had een aantal nestjes gehad, gericht op showhonden.
De standaard ruwhaar teckel, wildkleur, stond in een advertentie in de zaterdagkrant van de Twentsche Courant Tubantia: ‘Goed tehuis gezocht voor zeer lieve teckel’. We belden en ik waarschuwde al: ‘Als we gaan kijken, zijn we verkocht.’ Inderdaad, een paar uur later waren we de trotse bezitter van een ruwhaar teckel, met stamboom.
Mooiste dat je kunt krijgen
Sientje is een bijzondere hond. Voor ons gevoel hebben we alle jaren die ervoor waren, goedgemaakt. We zagen iedere nieuwe dag als een extra dag voor haar. Zo konden we ontzettend van elkaar genieten en kregen van haar het mooiste dat ze kon geven: haar vertrouwen.
We hebben veel met haar meegemaakt. Veel loopt synchroon aan het begin van onze relatie. Een paar weken na de aankoop vroeg ik Inge op de eerste voorjaarsdag ten huwelijk. We trouwden en kregen een prachtig kind. Overal was Sientje bij. Niet altijd lijfeljk tot onze teleurstelling. Het zijn dus typische teckeldingen maar ook gewoon het verhaal over onze relatie.
Een paar jaar geleden schreef ik elke zondagmiddag over onze teckel Sientje. Deels om die bijzondere tijd met Inge vast te leggen en ook omdat ik bang was veel van de belevenissen te zullen vergeten. Al schrijvend dienden zich meer en meer de verhalen op van deze bijzondere hond.
Graag deel ik deze verhalen met je. Dat doe ik het hele jaar op zondag. Dan komt er een kort verhaaltje met een anekdote over deze bijzondere hond. Uit het grote fotoarchief dat ik de laatste tijd aan het opruimen ben, is ontzettend veel materiaal. Ik ga op zoek en zal de meest treffende foto zoeken bij het verhaal van die week.
Vanaf vandaag elke zondag een nieuwe blog met een nieuwe herinnering aan Sientje.
Lees volgende blog: Ons hondje »
[mc4wp_form id=”20905″]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten