Een cluster ballonnen daalt de trappen af van de maisonnettes aan de overkant. De man die er onder hangt, speurt en zoekt. Hij loopt de nummers dan, keert dan weer zenuwachtig terug met de tros bolle kleuren lucht.
Hij draait en verdwijnt uit mijn zicht. Als ik weer opkijk passeert hij ons huis, een mobieltje houdt hij in zijn ballonvrije hand. Als hij een week eerder geweest was, was hij een dag te vroeg geweest. Hij rent weer langs mijn raam, de ballonnen zijn er niet meer. Ik spurt nieuwsgierig naar de voordeur en zie na de bocht de ballonnen een huis voorbij zweven, een trap opgaan en dan is de tros weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten