Ik zie de gracht dichtvriezen. Elke keer als ik kijk is het ijs weer een stukje verder opgeschoven. Vanmorgen was het water al hard geworden vanuit de hoek. Gisteravond bij het wandelen met de hond moest het water onder de brug nog hard worden.
Elke minuut groeit een stukje ijs bij. Alleen weet je in Nederland nooit hoe het gaat met de vriezen en de dooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten