Is het nu een eerbetoon aan God, de natuur, de mens of de kunst zelf? Het prachtige gebouw dat Gaudi ontwierp en waaraan nog altijd gebouwd wordt, de Sagrada Familia, is vandaag ingewijd door de paus. Het is allerminst klaar. Dat geeft ook niks, vind ik. Aan een dergelijke kerk met kathedrale allures mag best een paar eeuwen gebouwd worden.
Op mijn huwelijksreis in 2004 bezocht ik deze kerk. Het is werkelijk een fantastisch gebouw. Het is niet alleen het levenswerk van Gaudi. Hij was er vanaf 1883 toen hij 31 jaar was tot zijn dood in 1926 mee bezig. Het is een eerbetoon aan de meester, maar bij het lopen door dit imposante gebouw vond ik het niet alleen een eerbetoon aan Gaudi.
De natuur is overduidelijk de inspiratiebron. De gewelven doen echt denken aan de bomen in het bos. Overal keren de vogels, de bladeren en de andere dieren zoals de schildpad terug. En tegelijk is het gebouw een eerbetoon aan de mens zelf. De prachtige beeldhouwwerken en de felle kleuren demonstreren het menselijk kunnen tot op het hoogste niveau. In de poging de schepper te evenaren klinkt respect en bewondering door.
Vandaag heeft de paus het gebouw gewijd, daarmee lijkt het een eerbetoon aan God. Tegelijkertijd is het gebouw afhankelijk van mensen. De giften en de handige vingers die het steen moeten boetseren in een monument. Tegelijkertijd spreekt in het onvoltooide en dat meerdere bouwmeesters er hun leven al aan wijden, de bijna onmogelijke taak. De kans is groter het gebouw onvoltooid dan voltooid aan te treffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten