Ik krijg het gevoel dat media zich oneindig herhalen als het over de winter en de spoorwegen gaat. Elk jaar gaat het fout met de Nationale spoorwegen. Het sneeuwt, het vriest, het dooit. Winterweer is voldoende om de dienstregel door elkaar te schudden. Elk jaar beloven de Nederlandse Spoorwegen beterschap en elk jaar gaat het fout.
Op het matje
De politiek roept de bestuurders op het matje. Soms citeren ze zelfs het werk van bloggers. Zoals destijds mijn opmerking over de weersvoorspelling van de NS. Die is beter dan het KNMI kopte mijn blog en vertelde een paar uur later – heel toevallig – ook het persbericht van de SP.
Verkeerde bestuurders
Het is jammer dat de kamerleden de verkeerde bestuurders roepen. Ze kunnen beter een machinist en een conducteur laten vertellen wat er nu fout gaat. Deze mensen hebben meer verstand hoe ze een trein besturen dan de bestuurders.
Neem nu de winterdienstregeling. Vanmorgen las ik weer een artikel in de Metro: België: verwarming wissels vroeg aan. Hierin worden onze Zuiderburen bezocht. Veel meer wissels (bijna dubbel zoveel bij de helft minder kilometers spoor), veel lagere punctualiteitscijfers (87 procent tegen 94,9 bij de NS), maar wel treinen bij sneeuw.
In België hoeven ze niet uit te wijken naar een winterdienstregeling. Zij nemen genoegen met een lagere punctualiteit. Als er maar een trein rijdt. Voor de spoorwegen staat de punctualiteit zo hoog op het lijstje dat hiervoor haar dienstregeling moet wijken.
Reizigers in de kou
Dat ze hiermee eindeloos veel reizigers in de kou laat staan, doet er niet toe. De treinen rijden op tijd en de politiek trapt erin. De grote fout van de politiek is niet het bemoeien, maar de kennis. Ze weten niet veel van de spoorwegen en laten zich voorlichten door de spoorwegen. De wereld van deskundigen en de spoorwegen is klein geworden. Zo kan het gebeuren dat de spoorwegen zichzelf controleren en dat ze hun eigen normen opgeven. Dat kan nooit goed zijn.
Iets anders gaat mis
Bovendien bewijst de derde opeenvolgende winter dat er iets anders misgaat. De spoorwegen rijden niet alleen op cijfertjes. Ze rijden op een organisatie. De splitsing tussen prorail en de Nederlandse spoorwegen werkt niet. Het vraagt om een organisatorische wijziging in de structuur.
Zolang er 2 elkaar de schuld blijven geven, zal het elke winter pet zijn. De communicatie zou onder regie van de Nederlandse spoorwegen verbeteren. Ze zegt dat dit ook zo is. De beelden van de reizigermassa’s die van perron naar perron lopen, zonder enige regie, bewijzen het tegendeel.
Politiek en de boter op het hoofd
Dat de politiek hier minstens zoveel fouten maakt, staat buiten kijf. De echte oorzaak moet nu eens boven water komen. Wat vooral te zien is, is dat er geen probleemeigenaar is bij problemen. Als het dan fout gaat, gaat het goed fout. Communicatie stokt, iedereen wacht op iedereen en alles loopt in het honderd.
Als veiligheidsmarge zetten de spoorwegen weer in op een veilige dienstregeling. Door de helft van het aantal treinen te schrappen, rijdt alles weer op tijd. Een misleiding waar alleen maar de politiek in kan trappen.
Herhalen
Ook ik herhaal mij:
2009: Vertraging
2010: Supply chain tips voor NS bij uitval van treinen… (voor delaatstemeter.nl)
2010: NS voorspelt slecht weer beter dan KNMI
2011: NS geef de klant zijn geld terug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten