30 september 2016

Het rulle zandpad - #fietsvakantie

img_20160812_144953.jpgOp mijn kaart staan de wegen keurig aangegeven, alleen staat er niet bij wat voor een soort weg het is. Je ontdekt tijdens het fietsen dat er veel verschillende soorten wegen zijn. Naast asfalt (rood of zwart), betonplaten, tegels of klinkertjes, zijn er ook onverharde wegen.

Ook op het terrein van onverharde wegen zijn veel varianten. Er is er eentje waarbij de bovenlaag mooi aangedrukt is met steenpuingruis. Heel veel smalle fietspaden zijn op die manier verhard. Het is voor fietsers ideaal. Bovendien zijn fietsen niet zo zwaar dat het wegdek snel wordt aangetast.

Bij het fietsen door de Veluwe krijgen we soms ook te maken met heuse zandpaden. Bijna altijd liggen de smalle fietspaden waar je elkaar net kunt passeren, naast zandpaden. Maar soms is er alleen maar een zandpad of moet je het met een grindpad doen. Je hebt dan weinig grip. Zeker als je zwaarbeladen bent.

Er zijn een paar plekken waar wij fietsen en waar alleen een zandpad ligt. Het zijn vaak wel prachtige stukken om te fietsen. Als wij de rit naar Apeldoorn willen maken, het bord van Landgoed Het Loo passeren, dan treft ons een zandpad.

Het is een rit van bijna 10 kilometer door rul zand. Op de hei aangekomen, mogen we niet van het pad afwijken, zeggen dreigende bordjes. Het is een gebied dat van Defensie is geweest. Hier liggen nog veel explosieven in de bodem die eerst opgeruimd moeten worden.

Het pad kronkelt over de heuvels. En dat maakt het extra lastig. Als we even later weer in het bos fietsen, zie ik eindeloze hoeveelheden bosbessen aan weerszijden in het bos. Dat is mij nog niet gebeurd de laatste weken waarin ik zo graag zou willen plukken.

Doris vindt het fietsen door het rulle zand heel zwaar. Er klinkt dan ook een kreet van verlichting als we op het fietspad fietsen evenwijdig aan de drukke weg naar Apeldoorn.

Daar fietsend besef ik dat ik hier in de buurt moet hebben gepicknickt met Inge bij onze eerste ontmoeting. In de auto omdat het veel te hard regende. We zijn de picknick nooit meer vergeten, het precieze plekje waar de auto geparkeerd stond wel. Maar ik denk dat het hier ergens was, langs de weg naar Apeldoorn, in de richting van Het Loo.

Fietsvakantie

In augustus maakten Doris en ik een mooie fietstocht door Nederland met als bestemming: Twente. Elke week op vrijdag schrijf ik een stukje over deze bijzondere fietsrit.

Geen opmerkingen: