Beduimeld lig ik hier
tussen een paperclip
en een knisperpapiertje
van een snoepje voor
de zere keel
Twee keer vouwt mij
open, op de knik vallen
de potloden letters
al een beetje weg
en ziet een a voor een e
Als ik hier nog tien
jaar liggen mag, dan
vergeelt de herinnering
de woorden en verdwijnt
het gevoel van ach ja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten