Mag een journalist een moraalridder zijn? Ik vroeg het mij af toen ik zojuist Hugo Borst zag bij De wereld draait door. Geïnterviewd werd een vrouw die haar kind alleen rauwkost liet eten. Niets warmde ze op, want dat was slecht voor een mens, vond ze.
Roken is slecht, aan hardlopen zou niet iedereen zich moeten wagen en het eten van een kroketje kan dodelijk zijn. Iemand die bewust kiest voor alleen rauwkost, wekt mijn nieuwsgierigheid. Vandaag stond Hugo Borst met zijn moraal voor mij in beeld. Ik kreeg geen kans om mij een helder beeld van mevrouw te vormen. Hij beschuldigde haar ervan haar kind iets aan te doen door hem aan zo'n streng rauwkostdieet te zetten. Hij maakte zich hierbij ook echt boos. Hij vond dat ze zich moest laten helpen door een psychiater. De vrouw liet zich niet uit het veld slaan en leek zelfs nog wel verder met Hugo Borst in discussie te willen.
Misschien ben ik te nieuwsgierig of te beleefd om mijn mening direct op iemand te ventileren. Een journalist moet kritisch zijn, maar zijn geluid mag niet de geinterviewde overtreffen. Dan gaat hij het debat aan en dat is geen onafhankelijke journalistiek meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten