Zaterdagochtend in de Lidl. De vestiging in Almere Stad is gesloten vanwege een langdurige verbouwing: 6 weken is hij dicht. Daarom naar de dichtstbijzijnde vestiging in Kruidenwijk. Gisterochtend probeerde ik vergeefs melk te halen.
Het meisje dat druk in de weer was de goederen van het magazijn in de winkel te rijden, antwoordde chagrijnig dat de melk pas die middag geleverd werd. Daarna reed ze de pallet vanuit het magazijn de winkel in. Ik staarde teleurgesteld naar de lege schap.
Deze zaterdagochtend, iets meer dan 24 uur later, sta ik weer in de Duitse prijzenknaller. Ik vlieg met het karretje naar de hoek waar de melk staat. Er staan nog 2 doosjes met de melk in de donkerblauwe pakken. Razendsnel werk ik 6 pakken in mijn wagentje.
De deur naar het magazijn staat weer open. Een medewerker is druk in de weer met het sjouwen van de goederen uit de vrachtwagen. Ik zie geen melk op de pallet staan, die hij het smalle magazijn inrijdt. Het lijken eerder allemaal lege flessen frisdrank. Een magere oogst is de nieuwe voorraad voor vandaag.
Het meisje van gisteren staat wat verderop nieuwe toiletrollen te laden bij de andere. Ik pak snel de dingen die ik nodig heb en sluit aan in de rij bij de kassa. Bij het wachten kijk ik de winkel in. Ik zie een vrouw samen met haar man praten. Ze staan met het winkelwagentje midden in het gangpad. De vrouw steekt haar vinger in de lucht en loopt in de richting van de magazijndeuren.
Ze maakt haar heupen breed, wiegt ze charmant heen en weer. De strakke spijkerbroek doet de rest. Je ziet van achteren hoe ze van voren haar charmes aan de magazijnmedewerker toont. Ze drukt haar bovenarmen strak langs haar lichaam en maakt er echt iets moois van.
Ik zie de jongen met zijn hoofd schudden. De vrouw wiegt nog eens met haar heupen, maar het lukt niet. Ze draait zich om en drukt haar hippe bril weer terug op haar neus. Hoofdschuddend loopt ze in de richting van naar haar man. Teleurgesteld zet hij het wagentje al in beweging. Zij hobbelt achter hem aan. Zelfs de charmes hebben het niet voor elkaar gekregen.
Ik zie hoe mijn melkpakken langs de scanner gaan. Het bliepje uit de kassa vertelt dat ze nu echt van mij zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten