De bramen zijn rijp. Bij het hardlopen zondag langs de Lepelaarsplassen en door het Wilgenbos zag ik trossen bramen hangen. De bramen op deze plaats in Almere zijn het lekkerste. Daarom ging ik gisteravond op de eerste zomerdag van augustus naar de plek des onheils.
Een paar jaar geleden was ik daar aan het bramen plukken met met de danseres. Ze ging mee, bramen plukken. Ze wilde dat weleens meemaken. We gingen op zo’n doordeweekse avond. Het was nog juli. De oogst viel tegen. Hele kleine bramen hingen aan de struiken. Bovendien zaten ze vol met wormpjes. Wat verderop vonden we grotere.
De jam dat jaar was buitengewoon lekker. De danseres hoefde niet. Er zaten veel te veel beestjes in, vond ze. ‘Heute fressen, morgen Tod’, was haar angst. Dat voor jam al die vruchten uit de natuur koken, deed er niet toe. Ze had eens een oogst met vruchten uit de natuur in zout water gelegd. Wat er allemaal boven kwam drijven. Een complete maaltijd in wormpjes en torretjes.
Gisteravond was het een prachtige avond om bramen te plukken. De vrije natuur lonkte. Het is een flinke fietstocht. Zo reed ik het rondje hardlopen een dag later na op de fiets. Ongeveer ter hoogte van het gemaal, stopte ik. Veel bramen waren daar al geplukt, maar er waren er nog genoeg voor mij.
Ook dit jaar geen volvette bramen, maar kleintjes. Je moet er flink wat plukken voor je een hand vol hebt. Maar dat geeft wel veel smaak aan de vruchten. Ze waren wel goed rijp. Ik moest er wel wat voor over hebben: mijn handen werden regelmatig geprikt door de doorns. Ook lieten de bramen hun sporen na. Mijn handen zagen eruit als de handen van een slager na een flinke slacht.
De kunst van het plukken is om je in te graven in de struik en dan alles wat om je heen groeit, te pakken. De grootste bramen hangen op die plekken waar je net niet bij kunt. De bramen groeien ook op het taluud. Je moet goed opletten waar je je voeten zet. Grote doorns versperren de doorgang. Ook zijn de mooiste bramen in de nabijheid van brandnetels. Het lijkt of zij gelijk op groeien.
De pluk ging natuurlijk net zo lang door tot ik niks meer zag. Als je het verschil tussen een rijpe en onrijpe vrucht niet meer ziet, dan pas is het tijd om naar huis te gaan. Zo kwam ik gisteravond in het donker thuis met 2 volle zakken bramen. Het resultaat van ruim een uur plukken. Ik rende naar de weegschaal om het resultaat in kilo’s te wegen. De oogst: 2,2 kilo. Geen slecht resultaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten