Ik ben in mijn jeugd weleens naar het kasteel geweest. Het maakte toen al diepe indruk op mij. Vandaag bij het bezoek ontdekte ik dat er weer hele andere dingen zijn blijven hangen dan de dingen die ik nu zag.
Het zat al een tijdje in mijn gedachten om naar Kasteel Amerongen te gaan. Zeker na het nieuws in 2011 met het filmpje van Peter Greenaway dat het museum weer opengesteld was voor publiek. Het is jarenlang dichtgeweest en ging vorig jaar zomer weer open.
Dat nog niet alles klaar is, zag ik vandaag. Zo staat het orgel nog niet op zijn oude plek in de enorme galerij op de eerste verdieping. Ook hingen de mooie wandkleden van Gobelin niet in de gelijknamige kamer. Het wacht nog op restauratie.
Het maakte wel weer grote indruk. Zeker de Galerij op de eerste verdieping. Het hoge plafond maakt het tot een enorme ruimte waar je mooi kunt musiceren. Dat bewees een demonstratie op de piano wel. De muziek klinkt door het hele kasteel. Het orgel moet die werking zeker kunnen evenaren. Ik heb het helaas nog nooit gehoord.
Ook zag ik enkele klavecimbels staan. Imposante instrumenten waarvan er eentje rond 1700 staat gedateerd. Het hele huis ademt die classicistische uitstraling van de bouwtijd. Het is het imponerende verhaal van de feniks die uit haar as herrijst. Het symbool is ook op enkele plaatsen in het kasteel terug te vinden.
Morgen deel 2…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten