De schrijfster Lisa Weeda bezoekt in De benen van Petrovski het land van haar grootmoeder: Oekraïne.
Ze kent het land uit de verhalen van haar grootmoeder en gaat de plekken uit de verhalen langs. Hier hoort ze meer over haar oma en maakt kennis met een land waar een groot deel van haar familie woont.
Ze doorloopt het land als ze het paleis bezoekt. Ze wordt rondgeleid door Vova. Elke ruimte staat symbool voor een deel van dit bijzondere land in Europa. Tegelijkertijd ontdekt ze het verdriet van dit land. Het verlies van de Krim aan Rusland is niet het enige.
De reis door het verlaten paleis vormt een mooie leidraad door het boek. De verhalen van haar familie, die ze ook kent via haar oma, maar nu van de andere kant. De grote armoede die er heerst en het gewapende conflict waaronder het land lijdt.
De verhalen van vluchtelingen verdreven uit Loegansk en Donetsk. Zoals George en Julia:
| ‘Met leningen van onze ouders hadden we een appartement gekocht dichtbij het centrum van Donetsk. Helemaal ingericht als een huis uit Skandinavië. Licht en open, maar toen de granaten zo’n tweehonderd meter van onze flat begonnen in te slaan, besloten we toch te vertrekken.’ (65) |
Alleen de magnetron hebben ze meegenomen. Nu hoopt het jonge stel op een goede opleiding en baan waarmee ze later overal naartoe kunnen reizen. Als de ik-verteller aan haar tante vraagt of ze nog eens mag langskomen in Stanitsa Loegansk, krijgt ze als antwoord: ‘nu niet’.
Alles is kapotgeschoten, de gaten in de muren van het huis zouden de ik-verteller verontrusten. Daarmee heeft Lisa Weeda met De benen van Petrovski een boek geschreven dat het verdrietige verhaal van de Oekraïne vertelt. Verdrietig, met een heel beperkte hoop voor de toekomst.
Lisa Weeda: De benen van Petrovski. Nijmegen: De wintertuin, 2016. ISBN: 978-90-79571-41-3. Prijs: € 10. 70 pagina’s.Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten