De olijvenstrop en de dronken Portugees die aanspraak maakt op hun land, zijn mooie draadjes in de roman Een Portugese droom die de spanning mooi levend houden. Want de rest van het verhaal verloopt best wel gladjes. De 2 dochters hebben leuke mannen aan de haak geslagen en komen helpen met de olijfoogst.
In haar enthousiasme wil dochter Mirthe zelfs blijven. Ook haar vriend ziet er veel heil in.
| ‘Het lijkt me heerlijk om die stomme etage op te zeggen, die veel te duur is voor ons. Eigenlijk werken we alleen zoveel en zo hard om de huur te kunnen betalen.’ Mirthe klink impulsief maar ook realistisch. Ze besluit met: ‘En dan die heerlijk lange zomers, lekker in de zon liggen.’ (92) |
Als Marjolein het een paar dagen later nog eens vraagt, ziet Mirthe het toch niet zitten om hier in de eenzaamheid te gaan wonen. Toch een grote stap van het dure appartement in Amsterdam naar het Portugese platteland. Zo blijft de provincie verstoken van verse aanwinst en veroveren de ouderen het platteland meer en meer.
Marjolein maakt kennis met de vele kruiden die Portugal rijk is en begint een nieuwe lijn voor de vele biologische winkels die Nederland rijp is. Een welkome aanwinst voor de tegenvallende olijvenoogst. Net als dat Marjolein de kans krijgt om een eigen lunchroom in het dorp te beginnen.
Allemaal mogelijkheden die de Nederlandse aangrijpt. Samen met Bart, een gelukkig leven in Portugal. Ik begin het zelf te overwegen. Maar eerst moet ik nog mijn eigen Tiny House uit de grond stampen. Wie weet over een paar jaar. Als ik net zo oud ben als Marjolein en Bart.
Marieke Woudstra: Een Portugese droom. Amsterdam: Boekerij, 2017. ISBN: 978 90 225 7589 5. Prijs: € 15. 252 pagina’s.Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten