Het opvallendste aspect in de nieuwe roman Een Portugese droom van Marieke Woudstra is de enorme liefde voor Portugal die uit het boek spreekt. Ze weet heel treffende en in lyrische beschrijvingen te vertellen over het land waar ze zo van houdt.
Bijvoorbeeld als hoofdpersoon Marjolein door de straten van Lissabon loopt. Ze weet de stad prachtig te typeren, in combinatie met een stukje weemoed naar de tijd waarin de stad praktisch ongerept was.
Ze gaat op zoek naar het appartement dat ze een jaar huurde. Alles is nog hetzelfde: zelfs de papegaai op de vensterbank van de buren zit er nog.
| Vijftig meter verderop gaan we zitten in het cafeetje waar ik vroeger vaak koffie dronk en een broodje nam, een sandes, met kaas en zoute boter. Het zaakje is nog niets veranderd. De eigenaar staat in de deuropening om te zien wat er op straat gebeurt. Hij zet flesjes Água das Pedras voor ons neer en zijn vrouw smeert broodjes kaas die ze via een doorgeefluik vanuit de keuken op de bar zet. (232) |
Dan draait de eigenaar zich plotseling om naar Marjolein. Zijn vrouw heeft haar herkent en samen halen ze herinneringen op. Ook in Lissabon is de moderne mens aan de overwinnende, overwoekerende kant. Alles verandert. Bart heeft snel genoeg van, zodat de lezer veel herinneringen naar dit verleden bespaart blijft.
Het is wel mooi hoe de verteller steeds de lijn van het verhaal weer strak trekt als ze het verhaal even heeft laten vieren. Zoals een vliegeraar aan het touw trekt als de vlieger van richting verandert. Zo trekt de verteller het verhaal weer heel mooi in de juiste richting.
Marieke Woudstra: Een Portugese droom. Amsterdam: Boekerij, 2017. ISBN: 978 90 225 7589 5. Prijs: € 15. 252 pagina’s.Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten