Regen, hagel en natte sneeuw. Het heten Maartse buien. Alsof een wintermaand dit weer niet kent, of het hartje zomer niet kan sneeuwen, regenen en hagelen tegelijk.
Vanmiddag bij het hardlopen besefte ik wat een goede Maartse bui is, het gevoel laat zich het beste vergelijken met een koude douche. Vooral mijn handen koelden snel af en de hagelstenen bleven mooi op mijn haar liggen, soms viel er eentje naar beneden als ik met mijn hoofd schudde tegen de koude wind in.
Ik vroeg mij bij het lopen af, of ik niet even op de buienrader had moeten kijken. Sommige mensen laten zich door leiden, las ik laatst bij columniste Aaf. Moeders adviseren bij het schoolhek om een schoolreisje niet door te laten gaan omdat de buienrader noodweer beduidt. Onverantwoord, noemen de verdwaasde moeders het.
Een vriend van mij, Timmo Gaasbeek, vertelde eens over een voorganger van de buienradar. Het was op de universiteit waar hij studeerde. Daar stond ergens een scherm met daarop satelietbeelden. 'Eens zag ik op het scherm een bui aankomen en zag dat er een korte opklaring was, waarna weer een grote wolk in de richting van ons dreef. Ik ben precies tijdens die opklaring naar huis gefietst. Toen ik droog thuiskwam, barste de volgende bui los.'
Een mooie berekening die voor mij een prachtig toekomstbeeld schetste. Nu verbaas ik mij over de verwondering van destijds en laat mij verrassen door een overheerlijke Maartse bui, die ik had kunnen weten, maar lekker niet wist.
'Maartse buien beduien dat de lente aan komt kruien', meldt de website van het KNMI. Het levert wel prachtige plaatjes op. Zo vormde voor mij een groepje wolken de letter 'B' in een opklaring. De beste waarschuwing tegen een Bui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten