07 juli 2008

Een regenbui aan ergernissen

Hoe tenenkrommend kan digitale televisie soms zijn, zeker als de zender Cultura een boekenprogramma Knetterende letteren in de aanbieding heeft. Het is een uitzending van 29 januari 2008 die ik onlangs zag en waarbij een regenbui aan ergernissen mij ontvlood.
De uitzending werd geregeerd door ene Kenneth van Zijl als koning van de ergernis. De lastige mug vloog hij rond mijn oren en vroeg vragen waarop geen antwoord te geven was. Zijn slachtoffer Remco Campert sputterde wat tegen, wiebelde wat op zijn stoel en probeerde de vragen wat te ontwijken.
Het hielp niet en uiteindelijk liet het schaap zich gewillig scheren. Hier viel niet tegen te vechten. Dat hij bebloed en met meer geblaat dan wol de uitzending huilend verliet, zagen wij gelukkig niet. Dat mag je een oude man niet aandoen.

Meneer Kenneth van Zijl was nog niet klaar met zijn zelfkastijding. Er volgde nog een interessant vraaggesprek met vier gasten die allemaal boeiender waren van de presentator zelf. De presentator was zich hier echter niet van bewust en leefde in het waanbeeld dat hij het programma was. Mai Spijkers, Wouter van Oorschot, Elsbeth Etty en Peter Houtman hadden stuk voor stuk iets moois te zeggen, maar dat werd verstoord door de interviewer. Op het moment dat een roos met een mooi verhaal uit dreigde te komen, knipte Kenneth van Zijl hem eigenhandig weg.

Het werd mij teveel, toen Kenneth van Zijl de zoveelste non-uitspraak probeerde te ontlokken en die natuurlijk ook kreeg. Zijn publiek was veel te beleefd en had bij het eerste gehakkel en gestuntel de studio al moeten verlaten. Om zichzelf en de anderen te beschermen.

Bij Doeschka Meijsing ben ik afgehaakt. Eindelijk was ik verstandig en ik heb er geen seconde spijt van gehad.

Elke zendercoördinator die dit leest: ik kan dat beter. Dit is geen arrogantie, het toont alleen maar de slechte keuze van een nepbelezen man die meer parodie dan ernst uitstraalt. Je kunt beter die drie kwartier testbeeld uitzenden, dan dit boekenprogramma. Of nog beter: een boek lezen.

O ja, voor die zendercoördinator, je mag altijd mailen. Ik heb een heel aardige agent, die de deur opendoet, een kopje koffie zet en je masseert voor de onderhandelingen.

Geen opmerkingen: