Ik kon nauwelijks in de spiegels kijken, want ik heb gelijk een trap voor in de bieb gekocht. Die hing een beetje voor mijn rechterspiegel. De achterklep moest traditiegetrouw open blijven staan bij de rit naar huis.
Thuis kon ik het niet laten om na het eten de kast in elkaar te zetten. Natuurlijk duurde het evenement tot ver na peuterbedtijd, maar Doris kreeg de kans om in de kast te gaan staan, zitten en liggen. En natuurlijk: uit de kast te komen. Ze vindt hem zelf 'mooi wit' en 'veel te groot', terwijl 'Doris veel te klein' is.



Geen opmerkingen:
Een reactie posten