Op de dvd-speler stond nog een documentaire over het verrassingsei van Ferrero, Kindersurprise. Een bitterzoete verleiding heet de film van Monique Nolte, uitgezonden ergens in maart. De promo van een echtpaar waarvan de vrouw eigenlijk niet kan kiezen tussen haar verzameldrift voor verrassingseieren of haar man. Het deed erg denken aan die uitzending van Sonja Barend waarbij de man niet kon kiezen tussen de vrouw of de auto.
Ineens zag ik een verzamelaar op een beurs een bak met autootjes omhoog houden. De modellen leken sprekend op een autootje die ik vorig jaar nog ergens in mijn treinverzameling trof. Het kleine ding kwam in schaal zo mooi overeen met de kleine treintjes. De auto deed sterk denken aan de auto waar Jan in rijdt uit de strip Jan, Jans en de kinderen.
Ineens schoot de bliksem in mijn herinnering. Ik herinnerde mij dat het ding uiteen Kindersuprise-ei komt. Ik zag zelfs het gele kokertje in de herinnering terug. Toen ik het bedrag hoorde wat die dingen waard zijn, schrok ik mij een ongeluk. Een verzamelaar betaalt daar zo enige honderden euro's voor.
Nu zoek ik mij wezenloos naar het ding, dat ineens kwijt is. Ik ben alle plekken al afgelopen waar ik dat autootje heb gezien het laatste jaar. Maar nergens is het meer.
Eén troost, de bijsluiter schijnt minstens zo waardevol te zijn. Die heb ik allang niet meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten