De hondenbrokken waren op en moesten hals over kop worden opgehaald. Ik zag hoe de zon de middag in avond veranderde en wilde het vastleggen. Mijn mobieltje hielp mij daar niet genoeg bij en de dichtkunst liet me eveneens in de steek.
Vergeefs de avond in
Een gat licht tuurt door de wolkenberg
het vliegtuig vliegt recht het massief in
en schuilt in de grot van rode stralen
De wolk fladdert zich een berg
ver weg en ik zie de schilder donkere
vegen maken omdat hij zich vergist
Het is te vroeg voor avondrood
en een berg ademt zo zwaarmoedig
terwijl de middag in avond verandert
Mijn mobiel klikt vergeefs op de lege brug
en maakt het licht lichter en het donker duister
de belichting vertelt een ander verhaal
Dan het mijne terwijl de avond nu echt valt
en de schemer zegt de verkeerde woorden
voordat iemand anders dit kan zien
Niemand kijkt op de wolken in en maakt
er bergen van, of een schilder die veegt
en het tafereel zonde van zijn doek vindt
Nog voor ik thuis kom probeer ik de beelden
in woorden te vertalen, maar nog voor ik de
deur opendoe hoor ik de televisie schallen
En het ijs moet in de vriezer en ik moet iets
meenemen en niet vergeten
de wolken verdwijnen in de rook van thuis
Ik vergeet wat ik zag voordat een woord
mij vertelt wat het geweest is en ik zojuist
alleen het boodschappenlijstje weet
Vergeefs de avond in
Geen opmerkingen:
Een reactie posten