28 augustus 2010

Lichtvoetig petje, donkere ogen en vederlichte glimlach

Lichtvoetig petje, donkere ogen en vederlichte glimlach
Een lichtvoetig petje, donkere ogen maar een vederlichte glimlach op de smoel. Zo laat zich het weer niet samenvatten, maar de zonsondergang van vanavond lijkt zich zo wel te willen tonen aan de toeschouwer. Het woeste weer van de dag komt er niet in terug. De regen en de wolken die bulderend tegen elkaar tekeer gingen.
Doris vreesde het weer niet en ging steeds naar buiten als een flinke bui in aantocht was. Dan kwam ze ergens midden in de hoosbui naar binnen. Drijfnat tot op de teen. Al droeg ze een regenjas en laarsjes, ze was toch nat. De broek was doorweekt en ik kreeg haar laarzen niet uit. Ze trokken vacuum door het vocht en de warmte van de voeten.

De wolken die later komen, kunnen het lichtvoetige beeld niet weghalen
Dan speelt de zonsondergang een paar uur later mooi weer. Het is alsof het een knipoog is naar de nacht. Als wij slapen zal alles beter zijn. Gaat u maar rustig slapen, morgen is alles goed. Zelfs de wolken die wat later komen en de hemel wat zwaarmoediger kleuren, kunnen dat beeld niet meer weghalen.

Geen opmerkingen: