Ik loop door het Den Uylpark en zie hem op het pad liggen: de gebreide das van Den Uyl. Het kleurrijke sjaal ligt oneerbiedig op de grond. Temidden van de plassen en modder heeft hij het aardig netjes gehouden. Enkele steken zijn uit elkaar getrokken. Rond de strop is de das gerafeld.
Ik pak de das op en neem het mee terwijl ik naar het beeld van de oud-staatsman loop. De das stond hem zo goed en toch moest een grapjas hem weer losmaken. De creativiteit wordt letterlijk de das om gedaan. Zo’n leuk werkje wildbreien moet gewoon kunnen. Maar vandalen hebben een ander soort lol. Respectloos hebben zij het grootste plezier dergelijke voorwerpen te slopen.
Den Uyl is te hoog om de das goed om de nek te kunnen binnen. Ik gooi het over zijn schouder. Het blijft er netjes hangen. De strop hangt ergens op zijn rug. De onderflap van de das wijst puntig in de richting van de hand die in de jaszak steekt. De wol beweegt losjes mee op het briesje wind. Zo zijn das en staatsman weer even herenigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten