De vierde en laatste avond dreigde in het water te vallen. Zeker op weg naar de Esplanade voor de feestelijke slotavond van de 30e Almeerse Avond4daagse viel de regen flink. Maar de weergoden waren gunstig gezind. Al onderweg naar de start klaarde het op. De donkere wolken balden dreigend de vuisten, maar regen viel nauwelijks.
We moesten wachten bij het bruggetje op een gesponsorde appel. Daarna liepen we lekker door Filmwijk. De pauze viel sneller dan verwacht, net als het bloemetje dat we van directeur meester Paul kregen vlak voor het Lumièrepark. Daarna volgden de laatste meters. Opnieuw liepen we over het bruggetje, weer een gesponsorde appel.
De regen sloeg nu iets genadelozer toe. De muziek was amper te horen. De Esplanade was al leeggelopen toen wij aankwamen. Iets verderop kwamen de medailles. Wat een blijdschap. Wat een trots. Met een vermoeide en even trotse meid ging ik naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten