Als je met je eigen schutting bezig bent, zie je opeens overal schuttingen staan. Mooiere en gelukkig ook minder mooie. Het meest in het oog springend was de schutting die ik aantrof bij een zwerftocht in mijn pauze. Enkele houten panelen hadden hun verticale leven ingewisseld voor een horizontaal bestaan. Anderen stonden minder florissant overeind.
Ik dacht aan de waterpas en het zorgvuldige meten. Hoeveel soorten beetje recht er bestaan en hoe weinig echt recht. Het meeste staat een beetje recht, een klein beetje staat goed recht en een deel staat schots en scheef. Dan loop ik in gedachten langs mijn eigen schutting en geniet hoe fier hij staat. Als ik dan later werkelijk langs mijn eigen schutting loop, zie ik dat de gedachten met de werkelijkheid overeenstemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten