Het zadelhoesje van mijn fiets is gestolen. In het fietsenhok bij het station moet het gebeurd zijn. Iemand heeft hem meegenomen. Omdat hij toch gratis was, zal de dief hebben bedacht. Het is mij al vaker overkomen.
Een hoesje wordt zonder dat je het wil, over je zadel getrokken. Dan zit je met een fitness-abonnement onder je billen. Of een nieuwe broodjeszaak die iets van ‘expres’ in de naam heeft.
Ik genoot al tijden van een mooie combinatie. Ik had eerst een fitness-abonnement op mijn zadel en daar overheen een groen hoesje met een reclame die ik niet meer weet. De bovenste sloot mooi nauw aan en zorgde ervoor dat ik aanmerkelijk aangenamer op mijn fiets zat.
Eerst werd die bovenste eraf gejat. Ik zat bij het fietsen gelijk niet meer zo stevig in het zadel. Daarna verdween het fitness-abonnement. Blijkbaar denken mensen dat ze het wel mee mogen nemen als het toch gratis is.
Gelukkig lag er nog een zadelhoesje met een fitness-abonnement in mijn fietstas. Als reserve. Op een andere fiets gekregen, over mijn groene hoesje heengetrokken door een nieuwe reclameman of op straat gevonden. Ik weet het niet meer. Het zit niet zo lekker als het vorige.
Het hoesje van de Rabobank durf ik er niet overheen te trekken. Het is net zo glad als de groene. Daarmee is het bijzonder aantrekkelijk voor de zadelhoesjesdief. Of nog aantrekkelijker omdat hij nog glimt en de letters nog niet afgesleten zijn door schuivende billen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten