En daar loop je weer hetzelfde gangetje, de avond4daagse: dezelfde route, dezelfde vaders en dezelfde kinderen. Wachten op dezelfde laatkomers en zoeken naar de juiste school. Achter het spandoek van Het Samenspel vormen we een lange karavaan. De avond4daagse is weer begonnen. We zetten het weer op een lopen.
Samen met een andere vader dachten we even terug aan vorig jaar. Hoe we een nat pak opliepen. Tot op het vel nat, gewoon doorweekt. Toen liep ik zonder paraplu. Nu heb ik hem bij me en loop in de regenjas. Het helpt om het vertrouwen te vinden, want ik hou het liever droog.
De regen blijft uit ondanks de dreigende vuisten die de wolken maken. Ook draagt Doris de juiste schoenen. Ze heeft geen zere voeten. Ze rent zelfs door het hoge gras. De passerende trein op de spoordijk toetert. Net als vorig jaar. Alleen is het nu droog. Zo brengen we het tot een goed einde. Onderweg gezellig gepraat met andere ouders. En zo ontdek je dat het best leuk is zo’n avond4daagse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten