Anderen gaan naar de markt en kopen een koe. Ik kom van de markt met een reerug in een wit plastic tasje. Voor de honden. Zaterdag kwam ik thuis met een zak vol lekkere hap voor de honden. Een halve ree droeg ik in het plastic tasje. De inhoud bestond uit een paar mooie stukken ribben en delen van de rug. Net als wat schouderbladen en andere botten.
De eerste portie kregen ze gisteren. Een groot stuk rug verdween onder het opstapje, het favoriete eetplekje van Saartje. En op de deurmat, de eetplek van Teuntje.
Ze weten ondertussen goed raad met de botten en knekels van het wild. Vakkundig ripten ze het vlees van het bot en knarsten het bot naar binnen. Iedere keer weer een mooi gezicht. Even komt dan de woeste kant van de hond naar buiten. Je hoort hoe de buit wordt vermorzeld in dat machtige gebit.
Natuurlijk allemaal goed in de gaten houden. Het mag niet te hard gaan en een bot kan te groot naar binnen gaan. Tot nog toe gaat het heel netjes. Ze eten rustig genoeg om de maaltijd goed te verwerken. En het is heerlijk om naar te kijken hoe je eigen huiswolfje zo’n machtig stuk wild naar binnen werkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten