Wanneer vergaat de V&D? Ik vraag het mij af als ik de zaak bezoek. Er zijn van die winkels en bedrijven waarbij je afvraagt hoe ze het toch redden. Zo vond ik boekwinkel De Ark na de verhuizing in het nieuwe stadshart wel heel rustig. Of het nieuwe hamburgerrestaurant in de stad waarbij wij dikwijls de enige bezoekers waren.
Het is dan niet de vraag of die zaak het zal redden, maar wanneer het ophoudt. Beide zaken zijn er vrij snel na mijn constatering mee opgehouden.
Zo loop ik op zoek naar een cadeau dat onvindbaar is, het warenhuis V&D binnen. De hele winkel is uitgestorven. Geen klanten. Niemand die speurt in de rijen kleding, een koopje zoekt tussen alle tassen en koffers, of lekker rondneust bij de boeken.
Het is leger dan leeg. Een saai muziekje deunt als ik de roltrap neem een etage hoger. De speelgoedafdeling is nog kleiner geworden. De schappen staan nog een eindje verder uit elkaar. Dat betekent weinig goeds.
Ik vraag mij niet meer af of de winkel nog overlevenskans heeft. De vraag is wanneer de stekker eruit gaat. De glorie is al vergaan. Het wachten is wanneer de reserves op zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten