Het groen schiet uit de bruingrijze takken en de bloesem bloeit. Ik fiets langs het station Muziekwijk en weet ineens weer waarom de pagina over de bloesem bij Muziekwijk zo populair is op mijn blog. Alles staat eer in bloei. Het lijkt of je door een gebouw loopt van bloesem, een bloesemgewelf. Het hele plafond is bedekt met bloemen in wit en roze. De sierkers van Muziekwijk staat weer in bloei.
De verbazing slaat je elk jaar weer in het gezicht. Je bent het vergeten maar de bloemen herinneren je er ineens aan. O ja, het is weer zover. Het laantje langs het winkelcentrum, de weg naar het station staat weer in volle bloei. Een week of twee later dan gewoonlijk, maar dat komt door de koude maand maart. Ik kijk nog eens goed en geniet van de verschillende stadia van bloei.
In een boom lijken ze alledrie aanwezig te zijn: het begin van de knoppen die langzaam uit de tak zwellen, de volle bloei waarin het bloemetje zijn stampertje goed laat zien aan de buitenwereld en de nabloei waarbij de bloemblaadjes langzaam afscheid nemen van de boom.
Dan dwarrelt een witte of roze sneeuw naar beneden en bedekt het hele fietspad. Een windvlaag is dan genoeg. Zover is het nog niet. Al weten ik en de veel andere bezoekers dat dit moment altijd sneller aanbreekt dan je zou willen. Zeker met de late komst van het voorjaar zoals dit jaar het geval is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten