Een boek dat je net gelezen hebt en dat je iedereen aanraadt ook te gaan lezen. Het is de vraag van de #50books die ik nog niet beantwoord heb. Ik weet het antwoord niet zo goed. Ik lees aardig wat. Om de paar dagen ligt er wel weer een ander boek op het tafeltje naast mij. Met mensen ben ik veel kieskeuriger, maar met boeken stap ik makkelijk over van de ene naar de andere.
Ook lees ik meerdere boeken tegelijk. Voor het slapen gaan lees ik vaak een paar columns van Martin Bril. Op mijn bureau op zolder liggen vaak boeken die ik wil bespreken voor Litnet. Andere keren ben ik thuisgekomen met een stapel leesvoer van de kringloopwinkel en die wachten op mij om gelezen te worden.
Dus welk boek verdient het om aanbevolen te worden? Elk verslag van een boek is een aanbeveling. Ik wil mensen deelgenoot laten maken van het plezier dat ik beleef aan lezen. Boeken die niet de moeite van het lezen waard zijn, liggen niet op mijn nachtkastje en krijgen ook geen plaatsje op mijn blog. Natuurlijk deel ik ook teleurstellingen die ik bij het lezen ondervind. Maar dan hoop ik dat de lezers eigenwijs genoeg zijn het boek zelf ter hand te nemen om het met mij oneens te zijn.
Eigenlijk gebeurt het bitter weinig dat ik spijt heb dat ik een boek gelezen heb. Zelfs als ik het boek minder vind, beleef ik er ergens wel plezier aan. Dan is het onbelangrijk of het een spannend boek is. Meestal zegt het verhaal genoeg. En in andere gevallen haal ik genoegens uit passages, formuleringen of andere dingen die mij opvallen.
Als iemand dan vraagt welk boek ik hem of haar echt zou aanraden, dan sta ik met een mond vol tanden. Er is niet een boek. Bovendien is niets zo persoonlijk als je lievelingsboek. Zijn er voor mij lievelingsboeken? Eigenlijk niet. Elk boek heeft wel iets onvolmaakts in zich. Iets dat opvalt of irriteert. Boeken zijn eigenlijk net mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten