Wat hebben Gerrit Komrij, Saïd el Haji en Jan van Aken met elkaar gemeen? Hun boeken hebben vandaag een plekje gekregen in mijn nieuwe bibliotheek. Geen hond kon mij weerhouden. Vanmorgen heb ik alles schoongemaakt en sindsdien krijgen de boeken een nieuw plaatsje.
Alles moet wennen, zo lijkt het. Ze hebben twee jaar geen daglicht meer gezien. De geur van bananen verliet de dozen. De dozen namen de geur van de boeken aan.
Sommige boeken hebben zichtbaar geleden onder de jarenlange ballingschap. De rug knikt iets naar links of rechts en het papier bladert niet zo lekker als voorheen. Het is de tol van de lange opslag.
Ik dacht vandaag heel vaak aan Bloem. Hij had een gigantische bibliotheek. Toen hij eindelijk in Almelo de beschikking had over twee kamers in de Grootestraat, mocht zijn bibliotheek ook over. Jarenlang had het alles in dozen uitgestald gestaan, maar het uitpakken verliep uitermate traag. Ieder boek dat Bloem uit de doos haalde, vroeg erom gelezen te worden, wat weer veel rommel opleverde.
Vandaag heb ik Komrij, El Haji en Van Aken in mijn hand gehad en een paar passages gelezen. En de prachtige biografie van Bart Slijper over J.C. Bloem, om de passage waaraan ik zo vaak dacht even op te zoeken. Alles heb ik direct weer weggelegd uit angst dat ik aan dezelfde verleiding ten prooi zou vallen als Bloem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten